Interníst

m -en, -en тэрапе́ўт, урач па ўну́траныз хваро́бах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

specialist [ˈspeʃəlɪst] n. спецыялі́ст;

an eye specialist ура́ч-акулі́ст;

a specialist in nervous diseases неўрапато́лаг, спецыялі́ст па нерво́вых захво́рваннях

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Валхві́ць ’лячыць’ (Пал.); ’песціць, цацкацца’ (Юрч.). Другое значэнне метафарычнае. Валхвіць ’лячыць’ да волхв ’знахар’, параўн. рус. волхвовать, волшить, волшебничать, волшебствовать ’знахарыць, загаварваць’. Параўн. семантычныя суадносіны варажыць і урач (гл. Коген, Запіскі, 191). Гл. таксама Вайян, RÉS, 1961, 144.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інтэрні́ст

(ад лац. internus = унутраны)

урач па ўнутраных хваробах (тэрапеўт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрапе́ўт

(гр. therapeutes)

урач, спецыяліст па ўнутраных хваробах (тэрапіі 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фтызія́тр

(ад гр. phthisis = сухоты + iater = урач)

спецыяліст па фтызіятрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паліткатаржа́нін, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — чалавек, сасланы на катаргу за рэвалюцыйную дзейнасць. Доўнар, былы падпольшчык і паліткатаржанін, урач па адукацыі, наогул любіў людзей. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заключы́ць, -ючу́, -ю́чыш, -ю́чыць; зак.

1. са злуч. «што» і без дап. Зрабіць вывад.

Урач заключыў, што ў хворага запаленне лёгкіх.

2. што. Прыняць, падпісаць.

З. пагадненне.

З. дагавор.

|| незак. заключа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заключэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіпно́лаг

(ад гіпноз + -лаг)

спецыяліст па гіпнозу, урач, які лечыць гіпнозам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бязда́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае здольнасці, таленту. Бяздарны артыст. □ Урач яна [Гаецкая] была бяздарны, але арганізатар неблагі. Шамякін. // Выкананы неталенавіта (пра творы літаратуры, мастацтва і пад.). Бяздарны раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)