адляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

1. Летучы, перамясціцца, аддаліцца ад каго-, чаго-н. на пэўную адлегласць.

А. на дзесяць кіламетраў.

2. Паляцець; пакінуць якое-н. месца, вылецеўшы.

Адляцелі буслы ў вырай.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Адысці, мінуць, знікнуць (кніжн.).

Дні дзяцінства адляцелі.

4. Адскочыць убок ад моцнага ўдару, штуршка (разм.).

Мячык адляцеў ад сцяны.

5. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адарвацца, адпасці (пра што-н. прымацаванае; разм.).

Наклейка адляцела.

|| незак. адлята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасу́нуць

1. (herán)rücken vt, (herán)schíeben* vt;

пасу́нуць убок zur Séite rücken;

пасу́нуць напе́рад vórrücken vt, nach vórne schíeben*;

2. (справу і г. д.) vórwärts bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адсо́ўвацца

1. ábrücken vi (s), sich zurückziehen* vi (s) (назад); beiséite géhen* vi (s), zur Séite rücken (убок);

2. разм. (адтэрмінавацца) sich hináusschieben*; sich verzögern, sich hináuszögern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усмалі́ць ​1, усмалю, усмаліш, усмаліць; зак., што.

Разм. Добра засмаліць што‑н. Усмаліць лодку.

усмалі́ць ​2, усмалю, усмаліш, усмаліць; зак.

Разм. Моцна ўдарыць, стукнуць чым‑н. — Хто там? Стой, а то як усмалю! — крыкнуў на ўвесь голас Бобрык і скочыў убок. Дуброўскі. // Стрэліць. Гэта дзядзька Адам усмаліў дуплетам са сваёй дубальтоўкі па ваўках, якія падкрадаліся да яго будана. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адступі́цца, -туплю́ся, -ту́пішся, -ту́піцца; зак., ад каго-чаго (разм.).

1. Ступіўшы адзін або некалькі крокаў назад, убок, аддаліцца ад каго-, чаго-н.; адступіць.

А. некалькі крокаў ад брамы.

2. Саступіўшы ўбок, перастаць засланяць дарогу, святло.

Адступіўся ад акна.

3. перан. Адмовіцца ад чаго-н., перастаць адстойваць што-н.

А. ад сваіх намераў.

4. перан. Перастаць мець зносіны з кім-н., адвярнуцца ад каго-н.; адкаснуцца, адчапіцца.

Усе адступіліся ад яго.

Адступіся ты ўжо!

5. Адысці, аддаліцца ад першакрыніцы, ісціны і пад.

Не а. ад праўды ні на крок.

|| незак. адступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skid

[skɪd]

1.

v.

1) зано́сіць убо́к; ко́ўзацца

The car skidded on the slippery road — Самахо́д зане́сла на ко́ўзкай даро́зе

2) буксава́ць

2.

n.

1) буксава́ньне n., зано́с -у m.

2) падкалёсная кало́дка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dodge

[dɑ:dʒ]

1.

v.i.

1) ухіля́цца (ад уда́ру), уніка́ць

2) выкру́чвацца; махлява́ць, хітрава́ць

to dodge a question — вы́круціцца ад адка́зу

2.

n.

1) рапто́ўны рух убо́к

2) informal вы́крут -у m., хі́трыкі pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скірава́ць сов.

1. напра́вить; поверну́ть;

с. ко́ней убо́к — напра́вить (поверну́ть) лошаде́й в сто́рону;

с. по́гляд на што-небудзь — напра́вить взгляд на что́-л.;

2. (на што, да чаго, куды) перен. напра́вить, склони́ть (к чему, куда)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрапартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Аддаць рапарт; далажыць пра што‑н. па правілах вайсковай службы. Дзяжурны па часці гучна адрапартаваў палкоўніку і саступіў убок, даючы дарогу. Алешка. — Таварыш камандзір узвода, — адрапартавала Рыма, — заданне выканана, варожы эшалон, які ішоў на фронт, падарваны. Васілеўская. // перан. Разм. Коратка паведаміць пра што‑н. — Ёсць маскоўская, старка, кагор, катлеты і мяса тушанае, — завучаным тонам адрапартавала.. [афіцыянтка] прыезджым. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцягну́цца, ‑цягнуся, ‑цягнешся, ‑цягнецца; зак.

1. Павольна адысці, ад’ехаць убок. Абоз адцягнуўся ад вёскі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адвіснуць пад цяжарам. Галіна аднаго дрэва на самай дарозе адцягнулася ўніз. Чорны.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адкласціся на пазнейшы час. Ад’езд адцягнуўся. □ [Люба] узрадавалася .. званку: нехта ідзе, і хоць на Нейкі час адцягнецца немінуча-непрыемная размова. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)