◎ Нава́ркі ’ільснівыя плямы, пералівы’: «Конь гладкі, аж наваркі ходзяць по ем» (ТС, 3, 112). Разам з навар ’тлушч, які ўсплывае наверх пры варцы стравы’, да варыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліпа́зы

(ад гр. lipos = тлушч)

ферменты, якія забяспечваюць у арганізме расшчапленне ліпідаў на гліцэрын і тлустыя кіслоты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

выва́рваць heráuskochen vt;

выва́рваць тлушч з касце́й das Fett aus den Knóchen heráuskochen;

2. (вельмі доўга варыць) áuskochen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цюле́невы Róbben-; Séehund(s)-;

цюле́невы тлушч Róbbentran m -s;

цюле́невы про́мысел Róbbenfang m -(e)s, Róbbenschlag m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тлу́шчавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тлушчу. Тлушчавыя адкладанні. // Які змяшчае ў сабе тлушч. Тлушчавая тканка.

2. Звязаны з апрацоўкай і выкарыстаннем тлушчу. Тлушчавая прамысловасць.

3. Які атрымаўся ад тлушчу. Тлушчавая пляма.

•••

Тлушчавыя залозы — залозы скуры ў жывёл і чалавека, якія выдзяляюць тлушчавае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fett

n -(e)s, -e тлушч; са́ла

~ ánsetzen — тлусце́ць; растаўсце́ць

von séinem éigenen ~ zéhren — пражыва́ць свае́ зберажэ́нні

das ~ ábtreiben* — разм. сагна́ць тлушч

◊ sein ~ kríegen [wégbekommen*] — атрыма́ць наганя́й [прачуха́нку]

das ~ ábschöpfen — здыма́ць [зніма́ць] вяршкі́ [смята́нку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адыпі́навы

(ад лац. adeps, adipis = тлушч)

які мае адносіны да арганічнай кіслаты, што з’яўляецца паўпрадуктам сінтэтычнага валакна нейлону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

okrasa

ж.

1. прыправа; акраса; тлушч (пакладзены ў страву);

2. упрыгажэнне, аздабленне, аздоба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тук, ‑у, м.

1. Мінеральнае ўгнаенне. Глебу добра заправілі арганікай, мінеральнымі тукамі, старанна апрацавалі. «Звязда».

2. Растоплены тлушч. Павел, з’еўшы каўбасы і сала, зліў сабе на талерку з патэльні тук і апетытна ма[ча]ў бульбай. Шамякін. Ах, які духмяны тук цячэ на хлеб ад гэтай задымленай смачнай скваркі! Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэатапігі́я

(ад гр. stear, -atos = тлушч + pyge = ягадзіцы, азадак)

моцнае развіццё падскурнага тлушчавага слою на бёдрах і ягадзіцах чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)