reformation [ˌrefəˈmeɪʃn] n.

1. змяне́нне; выпраўле́нне, паляпшэ́нне;

the reformation of education рэфо́рма сістэ́мы адука́цыі

2. the Reformation Рэфарма́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бра́ўнінг, ‑а, м.

Аўтаматычны пісталет асобай сістэмы. Нявідны выхапіў браўнінг і выстраліў не цэлячыся. Колас.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліяцэнтры́чны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на прызнанні Сонца цэнтрам планетнай сістэмы.

•••

Геліяцэнтрычная сістэма свету гл. сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейраанато́мія, ‑і, ж.

Раздзел анатоміі, які вывучае форму і будову нервовай сістэмы і яе органаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманастро́йка, ‑і, ДМ ‑ройцы, ж.

Аўтаматычная настройка механізма, сістэмы механізмаў, кібернетычнага ўстройства і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гран, ‑а, м.

Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама, якой карысталіся да ўвядзення метрычнай сістэмы мер.

[Ад лац. gran — зерне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіханеўро́з, ‑у, м.

Спец. Захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы без арганічнага яе пашкоджання (напрыклад, неўрастэнія). Траўматычны псіханеўроз.

[Ад грэч. psychē — душа і neuron — нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саматрэніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Трэніроўка сваёй памяці, нервовай сістэмы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

табулату́ра, ‑ы, ж.

Літарная і лічбавая сістэмы запісу музыкі ў еўрапейскіх краінах у 15–17 стст.

[Ад лац. tabula — дошка, табліца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбу́длівасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць рэагаваць на ўздзеянне раздражняльніка. Узбудлівасць клетак жывой тканкі. Узбудлівасць нервовай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)