укамплектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Сабраць,
2. Папоўніць да камплекту, закончыць камплектаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укамплектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Сабраць,
2. Папоўніць да камплекту, закончыць камплектаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздзьму́ць
1. (рассеяць) aus¦einánder blásen
2. (агонь) ánfachen
3. (надзьмуць) áufblasen
3. (перабольшыць) áufbauschen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
акружы́ць, акружу́, акру́жыш, акру́жыць; акру́жаны;
1. каго-што. Размясціцца, стаць вакол каго-, чаго
2.
3. каго-што і кім. Наблізіць да каго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абцугі́, -о́ў.
1. Металічны інструмент у выглядзе двух змацаваных на шарніры стрыжняў, які служыць для сціскання, захоплівання, расколвання, вырывання.
2. Інструмент, які выкарыстоўваецца ў кавальскай справе для захоплівання і заціскання жалеза.
3.
4.
Абцугамі не выцягнеш — нічога не даб’ешся ад каго
Узяць у абцугі —
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́лепіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць;
1. Лепячы з мяккага матэрыялу, зрабіць,
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
э́пас, ‑у,
1. Апавядальны род мастацкай літаратуры (у адрозненне ад драмы і лірыкі).
2. Сукупнасць народных песень, паданняў, паэм, аб’яднаных агульнай тэмай, агульнай нацыянальнай прыналежнасцю, храналогіяй і пад.
[Ад грэч. épos — слова, апавяданне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эфе́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які стварае ўражанне, эфект (у 1 знач.), прыцягвае ўвагу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
постімпрэсіяні́зм
(ад пост- + імпрэсіянізм)
умоўная назва кірунку, які прыйшоў на змену імпрэсіянізму ў мастацтве канца 19 —
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
osnuć
1.
2. ахутаць; абвінуць; ахінуць; укрыць;
3.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АЛЯКСЕ́Й,
рускі мітрапаліт з 1354. У час княжання ў Маскве Івана Іванавіча Краснага і малалецтва
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)