Hándlungsweise

f -, -n спо́саб дзе́яння; учы́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mách¦art

f -, -en спо́саб выкана́ння [вы́рабу]; фасо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

качэ́ўнікі, ‑аў; адз. качэўнік, ‑а, м.

Народ, племя, якія вядуць качавы спосаб жыцця; вандроўнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міто́з, ‑у, м.

Спец. Найбольш пашыраны спосаб размнажэння клеткі ў жывых арганізмах і раслінах.

[Грэч. mitos — нітка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раса́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да расады. Расадны спосаб пасадкі гародніны. Расадная скрынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самааку́пнасць, ‑і, ж.

Спосаб вядзення гаспадаркі, пры якім расходы пакрываюцца ўласнымі даходамі прадпрыемства, установы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самааку́пны, ‑ая, ‑ае.

Такі спосаб гаспадарання, пры якім расходы пакрываюцца ўласнымі даходамі. Самаакупнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самахо́дам, прысл.

Разм.

1. Пехатой. Ісці самаходам.

2. Сваім ходам (пра спосаб адпраўкі машын).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнагра́фія, ‑і, ж.

Спосаб хуткага запісу вуснай мовы пры дапамозе асобых знакаў і скарачэнняў.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Друкаванне на шклографе як спосаб паліграфічнага ўзнаўлення тэксту і ілюстрацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)