◊ забаро́нены плод с. — посл. запре́тный плод сла́док
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Во́сьні ’сны’ (Касп.). Рус.восня ’тс’, воснях, воснах ’у сне’. Назоўнік восня, відавочна, з’явіўся вынікам скарачэння прысл. *воснях, якое ў сваю чаргу ўтворана ад во‑ і сон у месн. скл. мн. л.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Санот, соно́т ’сланечнік’ (Выг., Бейл.), сана́ ’тс’ (Мат. Гом.). Параўн. укр.со́нях ’тс’. Цяжкасці з тлумачэннем словаўтварэння. Магчыма, мясцовае пераўтварэнне ўкраінскага слова або нерэгулярныя дэрываты ад кораня сон‑, як і ў сонца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dream
[dri:m]1.
n.
1) сон сну m.
I had a bad dream — Я сьніў нядо́бры сон
2) летуце́ньне n., ляту́нак -ку m.; мро́я f.
2.v. dreamed, dreamt[dremt]
1) сьніць
2) мро́іць, летуце́ць; уяўля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сало́дкі
1. süß;
сало́дкі як цу́кар zúckersüß;
2.перан (прыемны) süß, líeblich;
◊ сало́дкі сон süßer Schlaf
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гіпно́з
(фр. hypnose, ад гр. hypnos = сон)
1) стан, падобны на сон, які выклікаецца ўнушэннем і суправаджаецца падпарадкаваннем волі спячага таму, хто ўсыпляе;
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
напаўзабыццё, ‑я, н.
Стан, блізкі да забыцця, няпоўнае забыццё. Веньямін ужо знаходзіўся ў прыемным стане напаўзабыцця, за якім пачынаецца сон, калі ў дзверы нехта моцна загрукатаў.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бесклапо́тнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць бесклапотнага; бестурботнасць. Букрэева бесклапотнасць і багатырскі яго сон заспакоілі трохі дзеда Талаша.Колас.Успаміны нагадвалі.. [Міколу і Наташы] начыста сцёртую суровым часам шчаслівую бесклапотнасць іх маладосці.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарко́з, ‑у, м.
1. Штучна выкліканы сон са стратай прытомнасці і болевай адчувальнасці. Даць наркоз. Рабіць аперацыю пад наркозам.
2.Разм. Тое, што і наркотык (у 1 знач.).
[Грэч. nárk ōsis — аняменне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́сташ, ‑ы, ж.
Незаселены, неапрацаваны ўчастак зямлі. Каму адвялі вы Пусташы, каменне? Хто з свайго засеву Не збярэ насення?Колас.А навокал маўчала пусташ, адзінокая, як сон...Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)