го́ркі п’я́ніца Trúnkenbold m -(e)s, -e, árger Säufer
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Ле́скавіца ’незабудка’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Можна дапусціць, што пачатковае б- адпала (*блескавіца ад блішчэць). Тады будзе больш зразумелай матывацыя іншых назваў незабудкі ў бел. і іншых слав. мовах: бел.жабіные вочкі, паце- рачка, польск.ptasie oczko, pacierzyszka, укр.світцян, жабіни очки, гадячі очі, павині вічки, чэш.rybi očko, vrani očko, славац.hadie, stracie ocko, а таксама літ.ašariukė (< ašaroti ’ліць слёзы’), г. зн. нешта бліскучае, якое вылучаецца на фоне іншых прадметаў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
праліва́цьнесов.
1. (сквозь что-л.) пролива́ть;
2. (слёзы) пролива́ть, лить, излива́ть;
◊ п. (сваю́) кроў — пролива́ть (свою́) кровь;
п. пот — пролива́ть пот
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
stifle[ˈstaɪfl]v.
1. душы́ць, заглуша́ць; задыха́цца;
a stifling day ду́шны дзень;
be stifled by smoke задыха́цца ад ды́му
2. стры́мліваць (пазяханне, слёзыі да т.п.);
stifle a revolt задушы́ць паўста́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нездаля́шчы, ‑ая, ‑ае.
Абл. Слабы, хваравіты. [Ёўга], старэнькая, нездаляшчая, сядзела насупраць сакратара.., які трымаў перад сабою нейкі лісток паперы, і па сухім маршчыністым твары яе каціліся слёзы.Сачанка.Калі яны — стары і малы — падымаюцца ўгору,.. адразу відаць, які нездаляшчы дзед.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастано́ва, ‑ы, ж.
1. Калектыўнае рашэнне. Пастанова камсамольскага сходу. Пастанова педсавета.// Тое, што абдумана і вырашана кім‑н. Затрымцела Ганна, пачуўшы рашучую пастанову Петруся, да горла падкацілася нешта, слёзы самі сабою...Нікановіч.
2. Распараджэнне дзяржаўнай установы. Пастанова Савета Міністраў. Пастанова суда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляска́ч, плескача, м.
Разм. Гучны ўдар далонню па якой‑н. частцы цела. Меншы сын абярнуў у кухні вядро з вадой, і Ваўчок даў яму моцнага плескача.Хадкевіч.Пятрок падхапіў .. [Просю] аберуч і ўляпіў гэткага плескача, што аж слёзы пакаціліся на вочы.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затума́ніцца, ‑ніцца; зак.
Зацягнуцца туманам, смугой, вільгаццю і пад. Сумна зашумелі бары зялёныя, затуманіліся горы высокія, захваляваліся моры шырокія.Якімовіч.// Зэцьміцца, завалачыся (пра вочы). Я ўспомніў маці, затуманіліся мае вочы, пасыпаліся слёзы.Гурскі.//перан. Страціць яснасць, выразнасць; замарачыцца. Думкі затуманіліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ру́мза, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (аю), ж.
Разм. Той (тая), хто многа, без дастатковай прычыны плача; плакса. У дзяўчынкі на вачах нагарнуліся слёзы, але яна не плакала, бо не была румзай.Рылько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спана́трыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., зінф. і без дап.
Абл. Прывыкнуць, прызвычаіцца рабіць што‑н. Летась былі спанатрылі ластаўкі ляпіць гняздо над самай галавой Хрыста, пакрысе залепліваючы яе граззю.Пташнікаў.[Цётка:] — А то спанатрыў [хлопчык]: абы-што, дык у слёзы.Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)