змрок, -у, м.

1. Адсутнасць святла, цемра.

З. атуліў прасторы.

2. Няпоўная цемната, прыцемак, пры якім яшчэ можна распазнаваць прадметы.

Вячэрні з.

3. Прыцемак паміж захадам сонца і наступленнем ночы, а таксама перадсвітальны прыцемак.

Перадранішні з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непразры́сты, ‑ая, ‑ае.

Які не прапускае праз сябе прамяні святла. Непразрыстае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссо́нечны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены сонца, сонечнага святла. Бяссонечны дзень. Бяссонечны клімат Ірландыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандэ́ла, ‑ы, ж.

Асноўная адзінка сілы святла ў Міжнароднай сістэме адзінак; свяча.

[Ад лац. candela — свяча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліятрапі́зм, ‑у, м.

Уласцівасць раслін рэагаваць рухам, паваротам на дзеянне сонечнага святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотато́к, ‑у, м.

Электрычны ток, які ўзнікае ў фотаэлеменце пры ўздзеянні святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарніца,

успышка святла на гарызонце.

т. 6, с. 538

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

о́птыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел фізікі, які вывучае з’явы і ўласцівасці святла, яго распаўсюджвання і ўзаемадзеяння з рэчывам.

2. зб. Прыборы і інструменты, дзеянне якіх заснавана на законах гэтай навукі.

|| прым. апты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квант фіз. Quant n -(e)s, -e;

квант святла́ Líchtquant n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

velocity [vəˈlɒsəti] n. phys. ху́ткасць;

the velo city of light ху́ткасць святла́;

gain/lose velocity набіра́ць/зніжа́ць ху́ткасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)