alliance

[əˈlaɪəns]

n.

1) згуртава́ньне, задзіно́чаньне n.; хаўру́с, саю́з -у m.

2) саю́зьнікі pl.

3) свая́цтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

у́нія, ‑і, ж.

1. Аб’яднанне, саюз дзвюх або некалькіх дзяржаў пад уладай аднаго манарха. Дзяржаўная унія.

2. Аб’яднанне праваслаўнай царквы з каталіцкай пад уладай рыжскага папы, але пры захоўванні праваслаўнай царквой сваіх абрадаў і богаслужэння.

[Ад лац. unio — адзінства, аб’яднанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Unión

f -, -en саю́з, у́нія, згуртава́нне, аб’ядна́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

VDI

= Verein Deutscher Ingenieure – Саюз нямецкіх інжынераў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

EPU

= Europäische Parlamentarische Union – Еўрапейскі парламенцкі саюз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

EZU

= Europäische Zahlungs-Union – Еўрапейскі плацежны саюз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Árbeiterverband

m -(e)s, -e рабо́чы саю́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zóllverband

m -(e)s, -bände мы́тны саю́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zóllverein

m -(e)s, -e мы́тны саю́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Genóssenschaft

f -, -en тавары́ства; саю́з; арце́ль; кааператыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)