Уменне валодаць сабою; стрыманасць, душэўная ўраўнаважанасць. Ад гэтых слоў, ад шуму полымя, ад ціхага, жаласнага трэску саломы і калосся, што бязлітасна з’ядаў агонь, да Васіліны вярнулася самавалоданне.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саўга́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да саўгаса, належыць яму. Саўгасная ўласнасць. □ Саўгасныя прысады тулілі пад сабою яшчэ густыя цені.Чорны.
2. Звязаны з вядзеннем гаспадаркі ў саўгасах. Саўгасная вытворчасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
themselves
[ðemˈselvz]
pron.
1) (узмо́цненая фо́рма ад they або́ them) са́мі
They did it themselves — Яны́ зрабі́лі гэ́та са́мі
2) (зваро́тная фо́рма ад them) сябе́
They washed themselves — Яны́ памы́ліся
3) са́мі сабо́ю
They were ill and were not themselves — Яны́ былі́ хво́рыя і не былі́ са́мі сабо́ю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
spectacle[ˈspektəkl]n. відо́вішча; сцэ́на;
a moving spectacle захапля́льнае відо́вішча;
The sunrise was a tremendous spectacle. Усход сонца ўяўляў сабою цудоўную сцэну.
♦
make a spectacle of oneself прыця́гваць да сябе́ ўва́гу; стаць пасме́шышчам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Кніжн. Азначаць што‑н., сведчыць аб чым‑н. Вялікая Кастрычніцкая рэвалюцыя знаменавала сабою пачатак новай эры, новага спосабу жыцця на адной шостай частцы зямнога шара.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыко́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Выкалаць усё, многае. Нізка навіслыя галіны, ужо амаль голыя, раз за разам сцябалі па твары, і я трымаў рукі перад сабою, каб не павыколваць вачэй.Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пападвячо́ркаваць, ‑каваю, ‑каваеш, ‑кавае; зак.
Паесці днём паміж абедам і вячэрай. Пападвячоркаваўшы, захапіўшы з сабою кусок сала і буханку хлеба, Грышка накіраваўся ў лес, які яму быў вельмі вядомы, як падпаску.Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
intercept
[,ɪntərˈsept]1.
v.t.
1) перахапля́ць (ліст, пасланца́)
2) перасяка́ць
3) затры́мваць; перайма́ць
4) за́сьціць, засланя́ць сабо́ю
2.
n.
перахо́п -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВІЛАНЕ́ЛА,
віланель (італьян. villanella ад лац. villanus сялянскі, вясковы), лірычны верш цвёрдай страфічнай будовы. Бярэ вытокі ў сярэдневяковай італьян. і франц. песеннай паэзіі. Складаецца з шасці 3-радковых строф, сярэднія радкі якіх рыфмуюцца паміж сабою. Пачатковы і заключны радкі 1-й страфы, звязаныя кальцавой рыфмай, папераменна паўтараюцца ва ўсіх астатніх тэрцэтах. Завяршае віланелу радок 1-й страфы. У бел. паэзіі гэту страфічную форму выкарыстаў С.Панізнік у вершы «Дзень развітання».
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бязра́дасны, ‑ая, ‑ае.
Пазбаўлены радасці; невясёлы. Мы цешымся, калі набліжаемся да такой мяжы, што пакідае за сабою бязрадасны, цяжкі і пакутлівы кавалак жыцця, і пераходзім у другі яго круг — ясны, прываблівы, жаданы.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)