psiakrew !

(=сабачая кроў) лаянк. сабака!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brytan

м. ланцужны (прывязны) сабака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

та́кса​II ж. (сабака) Dáchshund m -es, -e; Dáckel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ла́йка​I м. (сабака) Éskimohund m -(e)s, -e, Polárhund m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пада́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Кусок ежы, кінуты жывёле (звычайна сабаку).

Сабака цярпліва чакае падачкі.

2. перан. Тое, што даюць каму-н. як ахвяраванне, міласціну (пагард.).

Жыць за кошт падачак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

borzoi

[ˈbɔrzɔɪ]

n.

хорт харта́ m. (паляўні́чы саба́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dog in the manger

саба́ка на се́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. разм. Церціся аб што-н.

Сабака аціраўся ля ног.

2. Быць, знаходзіцца дзе-н., каля каго-н. без пэўнага занятку; хадзіць, швэндацца, нічога не рабіць (разм., пагард.).

А. каля начальства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укусі́ць, -ушу́, -у́сіш, -у́сіць; -у́шаны; зак., каго-што.

Ухапіўшы, праткнуўшы зубамі (ці праткнуўшы джалам), раніць.

Сабака ўкусіў за руку.

Якая муха яго ўкусіла? (перан.: што з ім, чым ён незадаволены?; разм., жарт.).

|| наз. уку́с, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́рбер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: люты трохгаловы сабака са змяіным хвастом, які ахоўваў уваход у пекла.

2. перан. Злосны, пільны вартавы, які жорстка абмяжоўвае чыю-н. свабоду (кніжн.).

Бязлітасны цэнзурны ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)