cube2 [kju:b] v.
1. math. узво́дзіць у куб/у трэ́цюю ступе́нь; 3 cubed is 27. 3 у ку́бе ро́ўна 27.
2. разраза́ць (што-н.) на кава́лкі кубі́чнай фо́рмы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
evenly
[ˈi:vənli]
adv.
1) гла́дка, ро́ўна, ро́ўненька (разма́заць)
2) ро́ўным хо́дам, з ро́ўнай ху́ткасьцю (ісьці́)
3) паро́ўну
to divide evenly — разьдзялі́ць паро́ўну
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прост 1 ’рад роўна пакладзенага на іржышчы зжатага, не звязанага ў снапы збожжа’, ’поле з такім разасланым збожжам’ (ТСБМ, Выг.), пакладка на прост (нараўл., ДАБМ, камент., 872). Польск. na prost ’накладка на прост’. Да про́сты.
Прост 2, про́стік, про́шчыня ’тэхніка ткання, калі кожная нітка ўтка пераплятаецца з кожнай ніткай асновы пад прамым вуглом’ (Уладз.). Рус. пск. про́стка ’простае палатно ў дзве ніці’. Да про́сты ’прамы’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зме́ціць, змечу, змеціш, змеціць; зак., каго-што.
Разм.
1. Заўважыць, прыкмеціць. От жа бывае так: як ні хавайся, а ўсё роўна нехта змеціць цябе. Скрыган.
2. Паставіць меткі (скрозь, на ўсім); памеціць усё. Змеціць дрэвы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надава́цца 1, ‑даецца; незак.
Зал. да надаваць 1.
надава́цца 2, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся; зак.
Разм. У выразе: усім не надаешся — усё роўна на ўсіх не хопіць (асабліва калі не хочацца даваць чаго‑н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dot1 [dɒt] n. кро́пка
♦
on the dot infml якра́з у той мо́мант; дакла́дна;
on the dot of seven/at seven on the dot infml ро́ўна а сёмай гадзі́не
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cube1 [kju:b] n. math.
1. куб (геаметрычнае цела)
2. куб, трэ́цяя ступе́нь лі́ку;
The cube of 3 is 27. 3 y ку́бе ро́ўна 27;
a cube root кубі́чны ко́рань
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прост, ‑у, М ‑сце, м.
Абл. Рад роўна складзенага на ржышчы зжатага не звязанага ў снапы збожжа. Жыта кладзецца роўным простам. Гартны. Увесь дзень людзі і сушыліся — мэдлікі разварушвалі, прост варочалі, у снапы вязалі, жалі. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сняжо́к, ‑носу, м.
Ласк. да снег; невялікі снег. Лагодна і роўна падае зверху сняжок. Бядуля. Сняжком, як пухам лебядзіным, Дарогі злёгку замяло. Бялевіч. На дварэ некалькі дзён стаяў марозік, а ўчора нават пацерушыў дробны сняжок. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысуня́ць, ‑німу, ‑німеш, ‑німе; заг. прысунімі; зак., каго-што.
Абл. Трохі або на некаторы час суняць; прыпыніць. [Патапчык] прысуняў каня і развязаў торбу. Чарнышэвіч. — Чаго ты гэтак ляціш, як усё роўна з прывязі сарваўшыся? — прысуняў Цітка Кандрат. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)