Ізра́на ’рана’, ’раней часу’ (Нас.). Рус. дыял. изра́на, ст.-рус. изра́нья ’рана, з самага ранку’. І‑ можна тлумачыць як пратэзу; параўн. зранку, зрання. Аднак не выключана, што бел. слова ўзыходзіць да ст.-рус. изранья, зафіксаванага з XIII ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збудзі́ць сов., разг.

1. разбуди́ть, побуди́ть;

ра́на з. — ра́но разбуди́ть;

2. (сделать активным) пробуди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакла́сціся сов. (обо всех, многих) лечь;

дзе́ці ра́на ~ла́ліся спаць — де́ти ра́но легли́ спать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыва́вы в разн. знач. крова́вый; (сопровождаемый кровопролитием — ещё) кровопроли́тный;

~вая рана — крова́вая ра́на;

~вая бі́тва — крова́вая (кровопроли́тная) би́тва;

○ ~вая нядзе́ля — ист. крова́вое воскресе́нье;

◊ к. пот — крова́вый пот;

~выя слёзы — крова́вые слёзы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасту́х, ‑а, м.

Той, хто пасе статак. Рана пачалося самастойнае Іванава жыццё, жыццё падпаска, а пасля — панскага пастуха. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кінжала. Кінжальны штык. // Нанесены, прычынены кінжалам. Кінжальная рана.

•••

Кінжальны агонь гл. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэ́з м. Schnitt m -(e)s, -e, Éinschnitt m; Schníttwunde f -, -n (рана)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рань ’вельмі ранні час’ (ТСБМ). Утварэнне з суфіксам ‑jь ад ра́на 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэ́заны

1. прич. ре́занный; вскры́тый;

2. прич. би́тый;

3. прич. пи́ленный;

1-3 см. рэ́заць 1, 3, 4;

4. прил., в разн. знач. ре́заный;

~ная ра́на — ре́заная ра́на;

р. сыр — ре́заный сыр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыва́вы, -ая, -ае.

1. Напоўнены, пакрыты кроўю, з прымессю крыві.

К. мазоль.

Крывавая рана.

2. Які суправаджаецца кровапраліццем, гібеллю многіх людзей.

Крывавае злачынства.

К. бой.

3. Які ўчыніў многа забойстваў.

К. кат.

4. перан. Вельмі пакутлівы, цяжкі.

Крывавая праца.

К. пот.

|| наз. крыва́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)