Óberlauf

m -(e)s, -läufe ве́рхняе цячэ́нне, вярхо́ўе (ракі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Únterlauf

m -(e)s, -läufe ні́жняе цячэ́нне, нізо́ўе (ракі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

супрацьле́глы, -ая, -ае.

1. Размешчаны насупраць; які ідзе, вядзе ў адваротным кірунку.

С. бераг ракі.

2. Які карэнным чынам адрозніваецца ад чаго-н., не сумяшчальны з чым-н.

Супрацьлеглыя паняцці.

|| наз. супрацьле́гласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

упо́перак і упапяро́к, прысл. і прыназ.

1. прысл. У шырыню, па шырыні чаго-н.

Разрэзаць дошкі ў.

2. прыназ. з Р. Ужыв. для ўказання на накіраванасць дзеяння па шырыні чаго-н.

Рухацца на лодцы ўпоперак (упапярок) ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

riverside

[ˈrɪvərsaɪd]

1.

n.

бе́раг ракі́, узьбярэ́жжа n.

2.

adj.

узьбярэ́жны, прырэ́чны

The riverside path is much used — Сьце́жкай на бе́разе ракі́ шмат хто карыста́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прырэ́чча, ‑а, н.

Мясцовасць, размешчаная каля ракі, на беразе ракі. Дзьмуў моцны вецер, заносячы густым снегам Дняпро, прырэчча, Чыжыкавы сляды. Лупсякоў. У нагах стома, мокра ў абутку, бо ісці даводзіцца прырэччам, пераступаць колішнія глыбокія каналы, што заплылі тванню, зацвілі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрэ́чча, ‑а, н.

Мясцовасць, якая прылягае да берагоў ракі. З надрэчча цягне сіняй прахалодаю. Макаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Москва́​II р. Масква́, род. Масквы́ ж.; разг. Москва́-река́ Масква́-рака́ род. Масквы́-ракі́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бе́рег бе́раг, -га м.;

бе́рег реки́ бе́раг ракі́;

моряко́в отпусти́ли на бе́рег марако́ў адпусці́лі на бе́раг;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

надрэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца каля ракі. Надрэчны бор. Надрэчны бульвар. □ Сцежка ў вёску бяжыць, пятляе паміж надрэчных кустоў. Брыль. // Які жыве каля ракі. Надрэчныя жыхары выбіраліся з сваіх кватэр на больш высокія месцы. Шахавец. // Які бывае над ракой. Надрэчны халадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)