арагра́фія, ‑і, ж.

Раздзел фізічнай геаграфіі, які вывучае рэльеф зямной паверхні.

[Ад грэч. oros — гара і grapho — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астэало́гія, ‑і, ж.

Раздзел анатоміі, які вывучае форму і структуру касцей.

[Ад грэч. osteon — косць і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтасало́н, ‑а, м.

Выстаўка (раздзел выстаўкі) для дэманстрацыі новых мадэлей аўтамабіляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэндрало́гія, ‑і, ж.

Раздзел батанікі, які вывучае дрэвы і кустовыя расліны.

[Ад грэч. dendron — дрэва і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каларыме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел фізікі, які займаецца вымярэннем цеплаёмістасці розных цел.

[Ад лац. calor — цеплыня і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікраме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел фізікі, які займаецца дакладным вымярэннем лінейных велічынь.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і metréō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел аналітычнай хіміі, які вывучае мікраскапічна малыя прадметы.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і хімія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагульня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які падагульняе, падводзіць вынікі. Падагульняльны раздзел навуковай працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селенадэ́зія, ‑і, ж.

Раздзел астраноміі, які вывучае форму і памеры Месяца.

[Ад грэч. selēnē — Месяц, dáiō — падзяляю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел фізічнай оптыкі, які вывучае вымярэнне светлавых велічынь.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)