торжество́ ср.
1. (празднество) урачы́стасць, -ці ж.; свя́та, -та ср.;
2. (победа) перамо́га, -гі ж.; (триумф) трыу́мф, -фу м.;
торжество́ победи́теля трыу́мф перамо́жцы;
3. (состояние радости) ра́дасць, -ці ж.;
на лице́ его́ отрази́лось торжество́ на тва́ры яго́ адлюстрава́лася ра́дасць;
воскли́кнуть с торжество́м усклі́кнуць з ра́дасцю.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
невыка́зны, ‑ая, ‑ае.
Такі, што цяжка або немагчыма выказаць, перадаць словамі. Усюды зялёная, сонечная вясна, усюды — хараство, прыгажосць невыказная. Сачанка. Другі раз у гэтым верасні я адчуў невыказную радасць. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
умудро́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае вялікія веды, набыў багаты жыццёвы вопыт. На душы ў Таццяны разлілася цеплыня, агарнула радасць, што яна спраўдзіла надзеі гэтай добрай, умудронай жыццёвым вопытам жанчыны. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гуча́ць і гучэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак.
1. Утвараць гукі, раздавацца (пра гукі).
Струны гучаць глуха.
Гучыць вясёлая мелодыя.
2. перан. Успрымацца як нешта важнае, урачыстае, прыгожае і пад.
Кібернетыка — гэта гучыць!
Чалавек!
Гэта гучыць горда.
3. Вынікаць, праяўляцца.
У гэтым пытанні гучыць сумненне.
У голасе гучыць радасць.
|| наз. гуча́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абяца́нка ж., разг. посу́л м.;
◊ кармі́ць ~камі — корми́ть обеща́ниями; корми́ть за́втраками;
а.-цаца́нка, а ду́рню ра́дасць — погов. обе́щанного три го́да ждут
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зато́ены
1. прич. затаённый; см. затаі́ць;
2. прил. затаённый, скры́тый, та́йный;
~ная ра́дасць — затаённая (скры́тая) ра́дость;
~ныя ду́мкі — затаённые (та́йные) мы́сли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапо́ўніць сов., прям., перен. перепо́лнить;
п. ваго́ны — перепо́лнить ваго́ны;
ра́дасць ~ніла сэ́рца — ра́дость перепо́лнила се́рдце;
◊ п. ча́шу цярпе́ння — перепо́лнить ча́шу терпе́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праблі́сну́ць сов., прям., перен. проблесну́ть;
праз хма́ры ~ну́ла со́нца — сквозь ту́чи проблесну́ло со́лнце;
ра́дасць ~ну́ла ў вача́х — ра́дость проблесну́ла в глаза́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
весяло́сць, ‑і, ж.
Уласцівасць вясёлага. Зусім нязначны выпадак змяніў настрой Алёшы і вярнуў яму прыроджаную весялосць. Васілевіч. // Радасць, радасны настрой. Гладкі і ружовы твар Крывахіжа так і дыхаў весялосцю, здароўем. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юна́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і юнацкі. Юначы запал. □ Арлы маладыя, Юначая кроў, І радасць вы наша, І наша любоў. Колас. Дай жа, сынку, наглядзецца На юначы воблік твой. Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)