let
[let]
v., let, letting v.t.
1) дазваля́ць; дава́ць
Let him tell it — Да́йце яму́ сказа́ць
2) пуска́ць, прапуска́ць
to let a person on board a ship — прапусьці́ць чалаве́ка на карабе́ль
3) выпуска́ць
to let blood — пуска́ць кроў
4) здава́ць у на́ймы, здава́ць у арэ́нду
5) дапуска́ць
Let the two lines be parallel — Дапу́сьцім, што гэ́тыя дзьве лі́ніі парале́льныя
•
- let down
- let go
- let in
- let know
- let loose
- let me alone
- let me be
- let off
- let out
- Let’s go home
- Let’s play
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
напуска́ть несов.
1. напуска́ць; (нагонять) наганя́ць;
напуска́ть стра́ху (страх) на кого́ напуска́ць (наганя́ць) стра́ху на каго́;
2. (на кого — о внешнем виде, поведении) разг. напуска́ць;
напуска́ть на себя́ стро́гость напуска́ць на сябе́ стро́гасць;
3. (побуждать к нападению) напуска́ць; (пускать) пуска́ць; (натравливать) нацко́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
хвалі́цца sich rühmen (усхваляцца); práhlen vi; gróßtun* аддз vi, dícktun аддз vi (разм); sich brüsten (ганарыцца); renommíeren vi (выхваляцца, пускаць пыл у вочы);
хвалі́цца чым-н mit etw. (D) práhlen;
не хва́лячыся [калі́ не хвалі́цца] óhne Ánmaßung; óhne zu renommíeren [zu práhlen];
гэ́тым ён не ста́не [не бу́дзе] хвалі́цца damit wird er sich nicht brüsten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
obracać
незак.
1. круціць, вярцець;
2. паварочваць, абарочваць;
obracać pieniędzmi (kapitałem) — пускаць у абарот грошы (капітал);
3. прызначаць; выкарыстоўваць;
4. ператвараць;
obracać co w gruzy — ператвараць што ў руіны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
sail2 [seɪl] v.
1. плы́сці пад ве́тразямі;
sail round the world рабі́ць кругасве́тнае падаро́жжа
2. кірава́ць (яхтаю, лодкаю і да т.п.)
3. пуска́ць кара́блікі
4. адплыва́ць, адыхо́дзіць (пра судна)
5. паво́льна ру́хацца;
She sailed into the room. Яна прайшла ў пакой як пава.
♦
sail against the wind плы́сці су́праць цячэ́ння;
sail close to the wind мо́цна рызыкава́ць, хадзі́ць па кра́і про́рвы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
splash2 [splæʃ] v.
1. пы́рскаць; пы́рскацца; распы́рскваць; распы́рсквацца; расплёскваць; расплёсквацца;
splash water on/over the floor расплёскваць ваду́ па падло́зе
2. плёскаць; плёскацца; плю́хацца; бу́хнуцца (у ваду)
3. усыпа́ць, усе́йваць;
fields splashed with poppies усе́яныя ма́камі палі́
4. infml тра́ціць, транжы́рыць;
splash money about пуска́ць гро́шы на ве́цер
splash down [ˌsplæʃˈdaʊn] phr. v. прывадні́цца (пра самалёт)
splash out [ˌsplæʃˈaʊt] phr. v. infml гуля́ць, п’я́нстваваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
offset
1. [,ɔfˈset]
v.
1) выраўно́ўваць; зраўнава́жваць; наганя́ць; кампэнсава́ць
2) пуска́ць ато́жылак
3) друкава́ць афсэ́тным спо́сабам
2. [ˈɔfset]
n.
1) выраўна́ньне, зраўнава́жаньне n., кампэнса́цыя f.
2) Bot. па́растак, ато́жылак -ка m.
3) афсэ́т -у m.
4) рапто́ўны згін або́ вы́гін у трубе́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разварушы́цца, ‑рушуся, ‑рушышся, ‑рушыцца; зак.
1. Пачаць інтэнсіўна варушыцца. Мурашнік разварушыўся. □ На прагаліне, на краі грудка, .. не было нічога, і раптам за якія два дні зямля разварушылася і на ёй узнік ладны курганок. Сабаленка.
2. Пачаць рухацца; перастаць быць маларухомым, вялым. [Тамаш:] — Прайду трохі — ногі млеюць. Як разварушацца пры рабоце, дык яшчэ нічога, А так, дык хоць і сядзі на адным месцы, як, усё роўна, ланцугом прыкаваны... Чорны. А Соня ўжо разварушылася. Працёршы хустачкай акуляры.., зазваніла талеркай, відэльцамі. Лось. // Выйсці са стану абыякавасці, апатыі, ажывіцца. Дзеці разварушыліся, павесялелі і выйшлі з таго стану замкнёнасці, у якім яны яшчэ так нядаўна былі. Колас. Госці аглядзелі ўсю гаспадарку.. Таварыш Строіш, цаг[ельнік] па прафесіі, асабліва разварушыўся каля цагельнага завода. Брыль.
3. перан. Стаць дзейным, актыўным. [Аляксей:] — Людзі разварушыліся, там-сям пачалі пускаць чырвонага пеўня ў панскія маёнткі. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бро́сня ’цвіль на вадзе’ (БРС, Бір. Дзярж., Сцяшк. МГ), броснь (Нас., Чач.), бро́снець ’пакрывацца цвіллю’, таксама брасне́ць (Нас., Гарэц.). Дакладная адпаведнасць ва ўкр. мове (бро́сня ’Sporengehäuse’, і гэта слова Рудніцкі (218) лічыць вытворным ад брость ’пупышка на дрэве; зелень на дрэве’ < слав. brъstь ’пупышка, парастак’; да апошняга гл. Бернекер, 90; Фасмер, 1, 219) і польскай (brośń; гэта слова Брукнер (41) з няпэўнасцю параўноўвае з слав. bronъ ’светлы колер’, broněti ’паспяваць (аб збожжавых)’). Тлумачэнне Рудніцкага пераконвае, і можна толькі ўдакладніць, што бел. броснь — утварэнне ад бро́снець (< *бростнѣти < *brъstь). Развіццё значэння: бро́снець < *бростнѣти (*brъstьněti) ’пускаць парасткі, пупышкі, зелянець’ → ’зелянець’ → ’пакрывацца зеленню’ → ’броснець’. Тады польск. brośń — запазычанне з усх.-слав. (бел. або ўкр.), як і brość (з укр. брость). Параўн. яшчэ Міхневіч, БЛ, 1972, 1, 72.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
stárten
1.
vi (s)
1) стартава́ць
2) ав. стартава́ць, узляце́ць
3) пачына́ць рабо́ту
2.
vt
1) пачына́ць (эстафету)
ein néues Unternéhmen ~ — пусці́ць но́вае прадпрые́мства
2) пуска́ць, запуска́ць (ракету і да т.п.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)