рэга́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Прадмет, які з’яўляецца знакам манархічнай улады, напр.: карона, скіпетр (уст.).

Царскія рэгаліі.

2. звычайна мн. Ордэн, знак узнагароды (уст. і разм.).

Прыйсці пры ўсіх рэгаліях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэградзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Паступова страціць (страчваць) былыя добрыя якасці; прыйсці (прыходзіць) у заняпад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Прыйсці куды‑н. кульгаючы. Першым прыкульгаў у канцылярыю рахункавод Васіль Забела. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навалачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лачэ́цца; навало́кся, -лакла́ся, -ло́ся; зак. (разм.).

1. Прыйсці куды-н. у вялікай колькасці (пагард.).

Навалаклося народу ў хату.

2. Насунуўшыся, закрыць, засланіць сабою.

Навалакліся чорныя хмары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прысу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. Сунучыся, наблізіцца.

П. да акна.

2. Прыйсці павольна, з цяжкасцю (разм., неадабр.).

А гэты чаго прысунуўся сюды?

|| незак. прысо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прысо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зазва́ць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; ‑завём, ‑завяце; зак., каго-што.

Паклікаць, запрасіць прыйсці, зайсці куды‑н. Зазваць у госці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каардынава́цца, ‑нуецца; зак. і незак.

1. Узгадніцца (узгадняцца), прыйсці (прыходзіць) у адпаведнасць.

2. толькі незак. Зал. да каардынаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасква́рыцца, ‑рыцца; зак.

1. У выніку скварання прыйсці ў стан поўнай гатоўнасці. Сала праскварылася.

2. Скварыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасма́жыцца, ‑жыцца; зак.

1. У выніку смажаныя прыйсці ў стан поўнай гатоўнасці. Мяса прасмажылася.

2. Смажыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Прыйсці. [Вронік:] — Далёка крочым, дзеду? — Дзядок страпянуўся. — А ўжо, можна сказаць, прыкрочыў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)