hérbringen

* vt прыно́сіць, прыво́дзіць, прыво́зіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zerwühlen

vt прыво́дзіць у беспара́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

матывава́ць, ‑тывую, ‑тывуеш, ‑тывуе; зак. і незак., што.

Прывесці (прыводзіць) матывы, довады, якія тлумачаць, апраўдваюць якія‑н. дзеянні, ўчынкі. Настаўнік павінен, матываваць кожную ацэнку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прыводзіць у стан узбуджэння (у 2 знач.). Узбуджальныя сродкі.

2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння. Лёгка ўзбуджальны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усёзнішча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знішчае, разбурае ўсё, прыводзіць да гібелі ўсё. Цяпер.. [Ірына] сама павінна ўдыхнуць у гэтыя няхітрыя рэчы страшэнную, усёзнішчальную сілу разбурэння. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыта́та, ‑ы, ДМ ‑таце, ж.

Даслоўная вытрымка з якога‑н. тэксту ці прамовы. [Прамоўца] прыводзіць дзесяткі два цытат з старажытных грэкаў і рымлян. Лынькоў.

[Ад лац. cito — заклікаю ў сведкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

attune [əˈtju:n] v. (to)

1. настро́йваць, прыво́дзіць у сугу́чнасць

2. прыстасо́ўвацца (да шуму)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

па́рус, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Умацаваны на мачце вялікі кавалак моцнай тканіны, якая надзімаецца ветрам і прыводзіць у рух судна.

Ісці на ўсіх парусах.

Падняць парусы (паставіць і разгарнуць парусы на судне).

|| прым. па́русны, -ая, -ае.

П. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

губі́ць, гублю́, гу́біш, гу́біць; незак., каго-што.

1. Рабіць непрыгодным, нішчыць.

Г. лес.

2. Прыводзіць да гібелі, забіваць.

Г. звяроў.

3. перан. Марна, дарэмна траціць (час, сродкі, сілы і пад.).

Г. лепшыя гады.

|| зак. пагубі́ць, -гублю́, -гу́біш, -гу́біць; -гу́блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць на шматкі, кавалкі.

2. што. Прыводзіць у бязладны стан.

Вецер матлошыць голле.

3. Біць, дубасіць, нішчыць.

Матлошаць адзін аднаго.

|| зак. зматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны.

|| наз. матлашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)