Вы́прастаць (БРС, Нас., Бяльк., Касп., Шат., Гарэц., Др.-Падб., Мядзв.). Рус. вы́простать, укр. ви́простати. Ад просты (Праабражэнскі, 2, 134; Фасмер, 3, 146). Шанскі (1, В, 229) утварае ад рус. проста́ть ’апаражняць, апрастаць’, але семантыка дзеяслова (выпрамляць, распрамляць, вызваляць рукі, крылы) хутчэй сведчыць аб сувязі з адным з першасных значэнняў прыметніка просты ’прамы, адкрыты, вольны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

direct

[dəˈrekt]

1.

v.t.

1) кірава́ць

2) зага́дваць, кама́ндаваць

3) накіро́ўваць, пака́зваць даро́гу, дава́ць інфарма́цыю

4) скіро́ўваць

5) адрасава́ць

2.

adj.

1) про́сты

a direct route — про́сты шлях

2) про́сты

direct object — про́стае дапаўне́ньне

3) шчы́ры, про́сты

4) непасрэ́дны, беспасярэ́дні

direct influence — беспасярэ́дні ўплы́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прам ’трама’ (лун., З нар. сл.). Відаць, з польск. tram ’трама’ пад уплывам прамы, просты і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

непринуждённый

1. (естественный) натура́льны; (простой) про́сты; нязму́шаны;

2. (слишком свободный) (зана́дта) во́льны; (слишком развязный) бесцырымо́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Просты колавы экіпаж без рысораў. Уся дарога была забіта аўтамашынамі, павозкамі, салдатамі. Мележ. Па мёрзлай дарозе тарахцелі тры павозкі. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасце́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Просты, бясхітрасны. Сяброўцы таксама было весела; асвойтаўшыся з прасцецкім, таварыскім пагранічнікам, яна дапытвалася з захапленнем і страхам: «А шпіёнаў вы лавілі?.. А якія яны?..» Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прастаста́віць ’ставіць перпендыкулярна ці амаль перпендыкулярна’ (Янк. 3.). Складанае слова з прост‑ (гл. про́сты) і ста́віць. Параўн. яшчэ прастава́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

childlike

[ˈtʃaɪldlaɪk]

adj.

няві́нны, шчы́ры, просты, як дзіця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unceremonious

[ʌn,serɪˈmoʊniəs]

adj.

1) бесцырымо́нны

2) неафіцы́йны, про́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foolproof [ˈfu:lpru:f] adj.

1. пра́вільны, надзе́йны;

a foolproof plan надзе́йны план

2. infml про́сты, несклада́ны (для разумення, ужывання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)