прасце́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Просты, бясхітрасны. Сяброўцы таксама было весела; асвойтаўшыся з прасцецкім, таварыскім пагранічнікам, яна дапытвалася з захапленнем і страхам: «А шпіёнаў вы лавілі?.. А якія яны?..» Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прастаста́віць ’ставіць перпендыкулярна ці амаль перпендыкулярна’ (Янк. 3.). Складанае слова з прост‑ (гл. про́сты) і ста́віць. Параўн. яшчэ прастава́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

childlike

[ˈtʃaɪldlaɪk]

adj.

няві́нны, шчы́ры, просты, як дзіця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unceremonious

[ʌn,serɪˈmoʊniəs]

adj.

1) бесцырымо́нны

2) неафіцы́йны, про́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

outright​1 [ˈaʊtraɪt] adj.

1. канчатко́вы; абсалю́тны; катэгары́чны;

an out right refusal рашу́чая адмо́ва

2. адкры́ты, про́сты, шчы́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

foolproof [ˈfu:lpru:f] adj.

1. пра́вільны, надзе́йны;

a foolproof plan надзе́йны план

2. infml про́сты, несклада́ны (для разумення, ужывання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fraction [ˈfrækʃn] n.

1. math. дроб;

a common/decimal fraction про́сты/дзесятко́вы дроб

2. часці́нка, ча́стачка; крупі́нка (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vulgar [ˈvʌlgə] adj.

1. вульга́рны; гру́бы, по́шлы;

vulgar habits вульга́рныя звы́чкі

2. про́сты, наро́дны;

vulgar sayings наро́дныя пры́маўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прасто́та ’зборня простых людзей’ (Нас.). Ад про́сты з суф. зборнасці ‑ота, аб якім гл. Сцяцко, Афікс. наз., 120 і наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

śmiertelnik

м. смяротны, смертны;

zwykły śmiertelnik — просты смяротны (смертны)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)