падо́сак, -ска м. (железная полоса, врезанная под низ оси телеги) подо́ска ж., подо́сина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падтапта́ць сов.

1. (подмять под ноги) подтопта́ть;

2. примя́ть плотне́е;

3. (обувь) немно́го износи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зия́ть несов. зе́ўраць, быць раскры́тым;

под нога́ми зия́ла бе́здна пад нага́мі зе́ўрала (была́ раскры́та, была́) бе́здань;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пляса́ть несов. скака́ць; (танцевать) танцава́ць, та́ньчыць;

пляса́ть под (чью-л.) ду́дку скака́ць пад (чыю-небудзь) ду́дку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

подписа́ться падпіса́цца, мног. пападпі́свацца;

подписа́ться под статьёй падпіса́цца пад арты́кулам;

подписа́ться на журна́л падпіса́цца на часо́піс;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сплю́шчыцца I сов. (о глазах) закры́ться, сомкну́ться, смежи́ться

сплю́шчыцца II сов. (под давлением) сплю́щиться, сплю́снуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

упрасава́ць сов.

1. (утрамбовать под прессом) упрессова́ть;

2. (вставить прессованием) впрессова́ть;

у. уту́лку — впрессова́ть вту́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

упрасо́ўваць несов.

1. (утрамбовывать под прессом) упрессо́вывать;

2. (вставлять прессованием) впрессо́вывать;

1, 2 см. упрасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

предло́г​I м. (повод к чему-л.) (вы́думанная) прычы́на, -ны ж.; зачэ́пка, -кі ж.; падста́ва, -вы ж.;

предло́г для ссо́ры прычы́на (зачэ́пка, падста́ва) для сва́ркі;

◊

под благови́дным предло́гом знайшо́ўшы (прыду́маўшы) зру́чную прычы́ну;

под предло́гом пад ма́ркай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Падві́чка ’стужка’ (Шатал.), подвычка ’тс’ (Сл. Брэс.), ’абруч, на які накручвалі намітку, пасма льну, што падкладаюць пад валасы, каб зрабіць прычоску’ (Сл. ПЗБ), под- вічка ’хустка, завязаная на лоб пад другую хустку’ (Сл. Брэс.). Польск. podwika ’занавеска; вуаль, белая галаўная хутка’. Польск. слова з *podwijka < wić (Брукнер, 426), (гл. віць). У бел., відавочна, з польскага, калі меркаваць па арэалу бытавання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)