светаба́чанне, ‑я, н.

Кніжн. Погляд на жыццё, навакольны свет. У літаратуру прыходзіць цэлы шэраг таленавітых паэтаў і празаікаў са сваім, адметным светабачаннем, сваім грамадзянскім пафасам. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Бязмэтна хадзіць, гуляць.

Б. па вуліцы.

2. Пераязджаць з месца на месца, хадзіць у пошуках каго-, чаго-н.

Б. па свеце.

3. перан. Пераходзіць з аднаго прадмета на другі, не спыняючыся на чым-н. (пра погляд, вочы, думкі).

Блукаюць думкі.

|| наз. блука́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абыя́кавы безразли́чный, равноду́шный; (не выражающий участи, чувств — ещё) безуча́стный, бесстра́стный;

а. гляда́ч — равноду́шный зри́тель;

а. по́гляд — безразли́чный (безуча́стный) взгляд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Назор ’нагляд’ (Дуж-Душ.), параўн. у т. зв. духоўнай песні: Ай сынку мой, сынку, царь небесный! / Да с ким мяне, деву, покидаешь? / Да кому ты назор святый оставляешь? (магіл., Шн. 2, 615). Ад наверыць ’назіраць’ (Бел. каз. эпас, 53). Рус. назор ’нагляд, дазор’, укр. назорити ’убачыць, заўважыць’; у іншых славянскіх мовах адпаведныя словы ад *zbreti ’глядзець’ маюць іншыя значэнні (чэш. názorпогляд, думка’, серб.-харв. назор ’думка, погляд’, ’увага’ і пад.), што, відаць, сведчыць аб незалежным характары іх развіцця. Гл. зорыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аспе́кт. З рус. аспе́кт (Крукоўскі, Уплыў, 76), дзе з 1718 (Біржакава, 344) пачаткова ў астранамічным значэнні з лац. aspectusпогляд’ непасрэдна ці праз французскую мову (Шанскі, 1, А, 159) або нямецкую.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

preconceived [ˌpri:kənˈsi:vd] adj. прадузя́ты; які́ загадзя сфармірава́ўся (пра меркаванне, погляд, перакананне і да т.п.);

a preconceived opinion прадузя́тая ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

realign [ˌri:əˈlaɪn] v.

1. перабудо́ўваць, рэканструява́ць

2. : realign oneself (with smb./smth.) перамяні́ць (пра думку, погляд і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sombre [ˈsɒmbə] adj.

1. цёмны; змро́чны;

a somb re day пахму́рны дзень

2. пану́ры;

a sombre look пану́ры по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры́нцып, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Асноўнае, зыходнае палажэнне якой-н. тэорыі, вучэння, навукі і пад.

Прынцып прававой дзяржавы.

Прынцыпы мастацтва.

2. Перакананне, погляд на рэчы.

Мець цвёрдыя жыццёвыя прынцыпы.

3. Асноўная асаблівасць канструкцыі чаго-н.

Гучнагаварыцелі зроблены па прынцыпе тэлефона.

У прынцыпе — у асноўным, у агульных рысах.

Упрынцыпе я згодзен.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

учэ́пісты, -ая, -ае.

1. Здольны чапляцца, хапацца і моцна трымацца за каго-, што-н.

Учэпістыя кіпцюры.

У. погляд (перан.).

2. перан. Які добра запамінае што-н. (пра памяць, розум).

Учэпістая памяць.

3. перан. Вельмі ўпарты, які настойліва дабіваецца сваёй мэты.

У. чалавек.

Учэпіста (прысл.) трымацца за свае погляды.

|| наз. учэ́пістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)