a неўхваля́льны (погляд), адмо́ўны (пра крытыку), непрые́мны, пры́кры (пра ўражанне)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Ныркаць ’даваць нырца; падглядваць’ (Касп.), ’пазіраць’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), ныркнуць ’нырнуць’ (Мат. Гом.). Ад нырок ’скачок у ваду’, нырком ’нырцом’, гл. ныриць. Магчымы ўплыў з боку зіркаць ’кідаць погляд’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пату́піць, патупі́ць ’апусціць уніз (вочы, галаву)’ (ТСБМ, бялын., Янк. Мат.). Рус.поту́пить (взор) ’тс’. Усх.-бел. — руская ізалекса. Да тупы́ (гл.); пату́піць — г. зн. ’нібы прытупіць погляд’ (Фасмер, 3, 346).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
збе́дненасць, ‑і, ж.
Стан збедненага. Нетрадыцыйны погляд аўтара на рэчы, на жыццё дазволіў яму ўнікнуць і бытавізму і збедненасці, духоўнай абмежаванасці ў паказе герояў.М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
светаба́чанне, ‑я, н.
Кніжн.Погляд на жыццё, навакольны свет. У літаратуру прыходзіць цэлы шэраг таленавітых паэтаў і празаікаў са сваім, адметным светабачаннем, сваім грамадзянскім пафасам.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. Бязмэтна хадзіць, гуляць.
Б. па вуліцы.
2. Пераязджаць з месца на месца, хадзіць у пошуках каго-, чаго-н.
Б. па свеце.
3.перан. Пераходзіць з аднаго прадмета на другі, не спыняючыся на чым-н. (пра погляд, вочы, думкі).
Блукаюць думкі.
|| наз.блука́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Назор ’нагляд’ (Дуж-Душ.), параўн. у т. зв. духоўнай песні: Ай сынку мой, сынку, царь небесный! / Да с ким мяне, деву, покидаешь? / Да кому ты назор святый оставляешь? (магіл., Шн. 2, 615). Ад наверыць ’назіраць’ (Бел. каз. эпас, 53). Рус.назор ’нагляд, дазор’, укр.назорити ’убачыць, заўважыць’; у іншых славянскіх мовах адпаведныя словы ад *zbreti ’глядзець’ маюць іншыя значэнні (чэш.názor ’погляд, думка’, серб.-харв.назор ’думка, погляд’, ’увага’ і пад.), што, відаць, сведчыць аб незалежным характары іх развіцця. Гл. зорыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Аспе́кт. З рус.аспе́кт (Крукоўскі, Уплыў, 76), дзе з 1718 (Біржакава, 344) пачаткова ў астранамічным значэнні з лац.aspectus ’погляд’ непасрэдна ці праз французскую мову (Шанскі, 1, А, 159) або нямецкую.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
preconceived[ˌpri:kənˈsi:vd]adj. прадузя́ты; які́ загадзя сфармірава́ўся (пра меркаванне, погляд, перакананне і да т.п.);
a preconceived opinion прадузя́тая ду́мка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)