Arctic

[ˈɑ:rktɪk]

1.

adj.

1) аркты́чны, паля́рны, паўно́чны

the Arctic fox — паля́рны ліс

2) аркты́чны, сьцюдзёны

2.

n. the Arctic

А́рктыка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pole1 [pəʊl] n. по́люс (у розных знач.);

the North Pole Паўно́чны по́люс;

the South Pole Паўднёвы по́люс

poles apart по́ўная проціле́гласць;

They are poles apart. Яны як два полюсы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АРЭ́ХАЎСКАЕ ВО́ЗЕРА,

у Беларусі, у Маларыцкім раёне Брэсцкай вобласці, у басейне ракі Маларыта, за 17 км на Паўднёвы Захад ад горада Маларыта. Плошча 4,6 км², даўжыня 5,2 км, найбольшая шырыня 2,1 км, найбольшая глыбіня 2,1 м. Плошча вадазбору 291 км².

Катлавіна плоская, сподкападобная, выцягнутая з Паўднёвага Захаду на Паўночны Усход. Берагі нізкія, забалочаныя, на Поўнач і Паўночны Захад сплавінныя. На Усходзе марэнныя ўзгоркі вышынёй 3—4 м. Прыбярэжныя ўчасткі дна высланы пяском, глыбей — сапрапелем. Моцна зарастае. Расліннасць уздоўж берагоў утварае паласу шырынёй 150—200 м, каля заходняяга і паўночна-заходнягя берагоў развіваецца сплавіна. Каналамі злучана з ракой Маларыта і возерам Олтушскае. У выніку меліярацыі ўзровень возера знізіўся на 1,5 м.

т. 2, с. 16

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

акія́н, ‑а, м.

1. Водная прастора паміж мацерыкамі. Паўночны Ледавіты акіян.

2. перан. Што‑н. неабсяжнае, неабдымнае, нязмерная маса чаго‑н. Даставайце з вышак сані — Гайда сцежкі праціраць І па белым акіяне Удоўж і ўпоперак гуляць. Колас. Права маю я тым ганарыцца, Што любімая праца мая — Спраў вялікіх малая драбніца — Уліваецца чыстай крыніцай У работы людской акіян. Непачаловіч.

•••

Паветраны акіян — атмасфера.

[Грэч. okeanos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expedition [ˌekspəˈdɪʃn] n.

1. экспеды́цыя;

plan/lead an expedition планава́ць/узнача́льваць экспеды́цыю;

go on an expedition to the North Pole накірава́цца з экспеды́цыяй на Паўно́чны по́люс

2. вы́лазка (паездка, паход групы асоб)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

блудлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які любіць блудзіць (у 3 знач.); распусты. // У якім выяўляецца распуста, блуд. Часта адчуваў цяпер Вісарыён на сабе нечы цікаўны, блудлівы погляд. Самуйлёнак.

2. Свавольны, гарэзлівы. Хтосьці, напэўна блудлівы паўночны ветрык, ўкрадкаю адчыніў непрышчэпленае акно ў Рыгоравым пакоі. Гартны.

3. Разм. Зладзеяваты. Блудлівая кошка. // У якім выяўляецца зладзеяватасць. Уваччу кожнага з партызанаў устае гэтае кацянё, шалудзівае, брыдкае, з блудлівымі вачамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nord

m

1) по́ўнач

2) -(e)s, -e паўно́чны ве́цер, норы́

in ~ und Süd — усю́ды, на [па] ўсі́м све́це

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

краяві́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Агульны выгляд якой‑н. мясцовасці, малюнкі прыроды. Палескі краявід. Паўночны краявід. □ Праз гэтыя акенцы вачам адкрываецца шырокі краявід палёў, акаймаваных лесам, а там далей паблісквае — калі сінню, калі залацістым россыпам — серадзіборскае возера. Пестрак. З Замкавай гары адкрываюцца цудоўныя і маляўнічыя краявіды ваколіц: у жоўтай аправе прысад змейкамі выгінаюцца дарогі на Ліду, Любчу і Карэлічы, на гарызонце відаць затуманеныя даллю наднямонскія лясы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wizard [ˈwɪzəd] n.

1. вядзьма́р, вядзьма́к; маг; чараўні́к;

the Wizard of the North паўно́чны чарадзе́й (пра Вальтэра Скота)

2. чалаве́к з выда́тнымі здо́льнасцямі, ма́йстар;

She’s a wizard at playing the violin. Яна цудоўна іграе на скрыпцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

амфібарэа́льны

(ад амфі- + лац. borealis = паўночны)

звязаны з пашырэннем арганізмаў, пры якім адзін і той жа від жыве ва ўмераным і на ўскраіне арктычных паясоў акіянаў (напр. дэльфіны, цюлені, траска).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)