расчарава́насць, ‑і, ж.

Стан расчараванага. Пачуццё расчараванасці і незадаволенасць агарнула .. [Барыса]. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транквіліза́тар, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які знімае нервовае ўзбуджэнне, пачуццё трывогі, страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

whet [wet] v.

1. вастры́ць (нож)

2. абвастра́ць (пачуццё);

whet one’s appetite выкліка́ць апеты́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

за́йздрасць, -і, ж.

Пачуццё прыкрасці і раздражнення, выкліканае дабрабытам, поспехамі іншых.

Глядзець з зайздрасцю на што-н.

◊

На зайздрасць — так (такі), што можна пазайздросціць.

Лопнуць ад зайздрасці — пра бурнае праяўленне зайздрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сады́зм, -у, м.

1. Абвостраная жорсткасць, заўзятая цяга да катаванняў; задавальненне ад чужых пакут.

2. Падавая ненармальнасць, пры якой падавое пачуццё задавальняецца прычыненнем фізічнага болю другой асобе.

|| прым. сады́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няёмка, безас., у знач. вык.

1. Пра адчуванне нязручнасці, невыгоды, выкліканых чым-н.

Было н. сядзець.

2. Пра пачуццё збянтэжанасці, сораму, якое перажывае хто-н.

Ёй стала н. ад такіх слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́басць, -і, ж.

1. Пачуццё глыбокай прыхільнасці да каго-, чаго-н., адданасці каму-, чаму-н.; замілаванне кім-, чым-н.

Л. да роднага краю.

2. у знач. вык. Любата.

Хлопец — адна л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wyczucie

н. адчуванне; пачуццё; чуццё;

wyczucie czasu — пачуццё часу;

na wyczucie разм. інтуіцыйна; спадзеючыся на чуццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ощуще́ние

1. (восприятие) адчува́нне, -ння ср.;

2. (переживание, чувство) адчува́нне, -ння ср., пачуццё, -цця́ ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удзя́чнасць, -і, ж.

Пачуццё, якое ўзнікае ў адказ за зробленае дабро, увагу; падзяка.

Прыняць што-н. з удзячнасцю.

Словы ўдзячнасці.

Зрабіць што-н. у знак удзячнасці або ва ў. за што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)