кімберлі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Магматычная горная парода, якая ўтрымлівае алмазы. Алмазаносныя кімберліты.

[Ад назвы г. Кімберлі ў Паўднёвай Афрыцы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

Які дае мала шэрсці; з кароткай шэрсцю. Малашэрсная парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міно́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Іспанская парода яйцаноскіх курэй.

[Ісп. menorca, minorca, ад назвы вострава Менорка ў Міжземным моры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́лькавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тальку; які з’яўляецца талькам. Талькавая парода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халмаго́рскі, ‑ая, ‑ае.

Выведзены ў Халмагорах (пра народу жывёл, птушак). Халмагорская парода кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

collie

н. [koli] колі (парода сабакі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мацяры́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы маці. Мацярынскай любоўю зноў загарэліся жаночыя вочы. Асіпенка. // Які належыць маці.

2. Спец. Такі, ад якога або ў якім утвараецца што‑н. новае, падобнае да яго. Мацярынскія сарты насення.

•••

Мацярынская парода гл. парода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гала́нка ж

1. (парода каровы) hólländische Kuh;

2. (печка) hólländischer Káchelofen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Tíerart

f -, -en паро́да [від] жывёл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Báumgattung

f -, -en дрэ́вавая паро́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)