веле́невы

(ад велень)

пергаментны;

в-ая папера — высокагатунковая шчыльная папера, падобная на пергамент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

папиро́сный папяро́сны;

папиро́сная фа́брика папяро́сная фа́брыка;

папиро́сная бума́га папяро́сная папе́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

або́йны обо́йный;

~ная фа́брыка — обо́йная фа́брика;

~ная папе́ра — обо́йная бума́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

notepaper [ˈnəʊtpeɪpə] n. пашто́вая папе́ра;

headed notepaper фі́рменны бланк, бланк устано́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВА́ТМАН,

папера для чарчэння і рысавання. Устойлівы да сцірання, мае шурпатую паверхню. Наз. ў гонар англ. прамыслоўца 18 ст. Дж.Ватмана.

т. 4, с. 36

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Макулату́ра ’невыразна надрукаваныя, запэцканыя лісты’, ’непрыгодная папера, кнігі, прызначаныя для перапрацоўкі’, ’бяздарныя літаратурныя творы’ (ТСБМ). Запазычана праз польск. ці рус. мову з ням. Makulatur ’запэцканая папера, адыходы’ < лац. macula ’пляма’ праз с.-лац. macularium ’чарнавік’ (Лёхін, 419; Голуб-Ліер, 299).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папе́рчына, ‑ы, ж.

Разм. Памянш.-зніж. да папера. Дырэктар распісаўся на паперчыне. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куры́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для курэння (у 1 знач.). Курыльны тытунь. Курыльная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флат, ‑у, М флаце, м.

Друкарская папера ў лістах, а не ў рулонах.

[Англ. flat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

marmurek

м. мармуровая папера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)