веле́невы

(ад велень)

пергаментны;

в-ая папера — высокагатунковая шчыльная папера, падобная на пергамент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

куры́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для курэння (у 1 знач.). Курыльны тытунь. Курыльная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папе́рчына, ‑ы, ж.

Разм. Памянш.-зніж. да папера. Дырэктар распісаўся на паперчыне. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флат, ‑у, М флаце, м.

Друкарская папера ў лістах, а не ў рулонах.

[Англ. flat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

marmurek

м. мармуровая папера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

carbon paper

капірава́льная папе́ра, капі́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вашча́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Насычаная воскам тканіна або папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачарні́цца, ‑чэрніцца; зак.

Замазацца, зафарбавацца чорным. Шкло ў лямпе зачарнілася. Папера зачарнілася ад капіркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для капіравання. Капіравальны апарат. Капіравальная папера. Капіравальны аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюр, ‑у, м.

Спец. Тонкая празрыстая папера, накрытая клеевым слоем, якая ўжываецца ў літаграфіі.

[Фр. pelure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)