Ábkommen

n -s, - пагадне́нне; зго́да

laut ~ — зго́дна з дамо́вай

ein ~ tréffen* — заключа́ць пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кампрамі́с

(лац. compromissum)

пагадненне на падставе ўзаемных уступак; уступка каму-н. у чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фра́нка

(іт. franco)

гандлёвае пагадненне, пры якім частка затрат на транспартаванне тавараў аплачваецца прадаўцом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сде́лка ж. здзе́лка, -кі ж.; (соглашение, сговор) пагадне́нне, -ння ср.;

◊

сде́лка с со́вестью здзе́лка з сумле́ннем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ráhmenabkommen

m -s, - тыпаво́е [агу́льнае] пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gehéimábkommen

n -s, - тае́мнае [сакрэ́тнае] пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Geschäftsabkommen

n -s, - дзелаво́е пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hándelsabkommen

n -s, - гандлёвае пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábsprache

f -, -n дамо́ўленасць, пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Záhlungsabkommen

n -s, - плацёжнае пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)