растаўчы́ сов.

1. растоло́чь; (картошку) размя́ть;

р. пе́рац — растоло́чь пе́рец;

2. разг. разби́ть, расколоти́ть;

р. ва́зу — разби́ть (расколоти́ть) ва́зу;

3. прост. расква́сить;

р. нос — расква́сить нос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пляска́ты platt, flach;

пляска́ты нос éine plátte Náse, éine pláttgedrückte Náse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sense organ

о́рган пачу́цьця (во́ка, ву́ха, нос і гд)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ве́шать​I несов. ве́шаць;

◊

ве́шать го́лову ве́шаць (апуска́ць) галаву́;

ве́шать соба́к (на кого-л.) ве́шаць саба́к (на каго-небудзь);

ве́шать нос ве́шаць (апуска́ць) нос;

хоть топо́р ве́шай хоць тапо́р ве́шай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Куцу́льбіна (экспр.) ’нос’ (ТС). Пры дапамозе суфікса ‑уль утворана куцуль (ад куцы). Параўн. насуль (ад нос) (Сцяцко, Афікс. наз., 122). Далейшае словаўтварэнне па аналогіі з куцу віна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падце́рці, падатру, падатрэш, падатрэ; падатром, падатраце; пр. падцёр, ‑церла; зак., што.

Сцерці што‑н. вадкае з паверхні чаго‑н. Падцерці лужыну пад рукамыйнікам. // Выцерці насуха якую‑н. паверхню. Падцерці падлогу. // Злёгку тручы, зняць (напісанае, намаляванае).

•••

Падцерці нос — тое, што і уцерці нос (гл. уцерці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анагра́ма, ‑ы, ж.

Перастаноўка літар у слове, пры якой атрымліваецца новае слова, напрыклад: нос — сон, ліпа — піла.

[Грэч. anagramma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кірпа́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Кароткі і задзёрты (пра нос).

2. Тое, што і кірпаносы. Кірпаты хлопчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́рці сов.

1. втере́ть;

у. мазь — втере́ть мазь;

2. утере́ть, вы́тереть;

у. твар — утере́ть (вы́тереть) лицо́;

◊ у. нос — (каму) утере́ть нос (кому);

у. слёзы — утере́ть (осуши́ть) слёзы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабры́раваць

(фр. cabrer = літар. паднімаць на дыбы)

паварочваць самалёт у палёце вакол папярочнай восі, паднімаючы нос самалёта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)