◎ Навотны ’незнаёмы’ (бераст., Сцяш. Сл.), ’пра жывёлу, якая першы раз пасвіцца ў статку’ (мазыр., Жыв. сл.), новдтны ’наежджы, прыбытны аднекуль’ (ТС), ст.-бел. новотный ’новы’ (1499 г.), укр. новітний ’які нядаўна з’явіўся, новы’, польск. nowotny, чэш. novotny, славац. novotny, в.-луж. novotny ’тс’. Выказваецца меркаванне аб запазычанні ст.-бел. слова са ст.-польск. nowotny (Булыка, Лекс. запазыч., 194), што мае, відаць, пэўныя падставы, паколькі ў бел. мове не зафіксаваны зыходны назоўнік, які шырока прадстаўлены ў зах.-слав. мовах, параўн. польск. nowota ’навіна’, чэш. novota ’тс’, в.-луж. novota і інш. Гл. новы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эта́п, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Асобны момант, стадыя якога-н. працэсу.

Новы э. развіцця.

Новы э. будаўніцтва горада.

2. Пункт на шляху руху войск, дзе ваеннаслужачыя забяспечваюцца харчамі, фуражом, начлегам.

3. Пункт для начлегу на шляху партый арыштантаў, а таксама маршрут іх руху да месца ссылкі і сама група, партыя арыштантаў.

4. Асобная частка шляху, а таксама (спец.) пэўны адрэзак дыстанцыі ў спартыўных спаборніцтвах.

Этапы велагонкі.

◊

Па этапе або этапам — пад канвоем (пра спосаб перасылкі арыштантаў).

Пройдзены этап — пра тое, што зроблена, засталося ў мінулым.

|| прым. эта́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

forward​3 [ˈfɔ:wəd] v. адсыла́ць, перасыла́ць (лісты, тавары і да т.п. на новы адрас)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

recruit​1 [rɪˈkru:t] n.

1. навабра́нец, прызыўні́к

2. но́вы член, удзе́льнік (арганізацыі, таварыства, суполкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

«АНТЫРАМА́Н»,

гл. «Новы раман».

т. 1, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Перапёк ’харчовыя кірмашовыя прадукты’ (Касп.), ’час, калі стары хлеб з’елі, а новы яшчэ не спечаны’ (Касп.). Гл. перапечка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

малаўжыва́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не быў у частым ужыванні; амаль новы (пра адзенне, абутак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераадрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Змяніць адрас, паслаць на новы адрас. Пераадрасаваць карэспандэнцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nowy Dwór Gdański

м. г. Новы-Двор-Гданьскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Nowy Dwór Mazowiecki

м. г. Новы-Двор-Мазавецкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)