бяско́нцы, -ая, -ае.

1. Бяскрайні, які не мае канца, межаў.

Б. блакіт.

2. Надзвычай доўгі, працяглы.

Бясконцыя спрэчкі.

3. Надзвычай моцны па сіле праяўлення.

Бясконцая радасць.

|| наз. бяско́нцасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лю́ты², -ая, -ае.

1. Злы, бязлітасны.

Л. вораг.

Л. звер.

2. перан. Вельмі моцны ў сваім праяўленні, невыказна цяжкі.

Лютая злосць.

Лютыя маразы.

|| наз. лю́тасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзюра́бль

(фр. durable = моцны, стойкі)

сорт азімай пшаніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кре́пкий в разн. знач. мо́цны; (сильный) ду́жы;

◊

кре́пкий на́ ухо тугі́ на ву́ха;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гексахлара́н, ‑у, м.

Арганічнае рэчыва, моцны яд для знішчэння насякомых — шкоднікаў сельскагаспадарчых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mighty​1 [ˈmaɪti] adj. fml магу́тны; мо́цны; вялі́зны, ве́лічны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hailstorm [ˈheɪlstɔ:m] n. навальні́ца з гра́дам, мо́цны град; градабо́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

entrenched [ɪnˈtrentʃt] adj. мо́цны, укаране́лы;

entrenched habits укаране́лыя звы́чаі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

snowfall [ˈsnəʊfɔ:l] n. снегапа́д;

a heavy snowfall мо́цны снегапа́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vehemént

[ve-]

a імклі́вы; мо́цны; рэ́зкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)