узбушава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; зак.

Пачаць бушаваць (пра вецер, мора і пад.). Мора ўзбушавалася. // перан. Раскрычацца, пачаць буяніць. Пад вечар узбушаваўся стары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

landlocked [ˈlændlɒkt] adj. (краі́на) яка́я не ма́е вы́хаду да мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waterside [ˈwɔ:təsaɪd] n. узбярэ́жжа, бе́раг (ракі, мора і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brine [braɪn] n.

1. расо́л

2. poet. акія́н, мо́ра; слёзы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прымо́р’е, ‑я, н.

Мясцовасць, размешчаная каля мора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізі́на, -ы, мн. -ы, -зі́н, ж.

1. Нізкае месца.

Па нізіне сцелецца туман.

2. Раўніна, якая знаходзіцца не вышэй 200 м над узроўнем мора.

Палеская н.

|| прым. нізі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уто́пія, -і, ж.

Нешта фантастычнае, нязбытнае, неажыццявімая мара [паводле назвы рамана англійскага пісьменніка 16 ст. Т.

Мора, які апісаў уяўны ідэальны грамадскі лад будучыні].

|| прым. утапі́чны, -ая, -ае.

У. сацыялізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Nórdsee

f - Паўно́чнае мо́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

уціхамі́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Супакоіцца, суняцца; аслабець (пра сілу праяўлення чаго-н.).

Крыкун уціхамірыўся.

Мора ўціхамірылася.

2. Стаць паслухмяным, пакорным, утаймавацца.

Раз’юшаны звер уціхамірыўся.

|| незак. уціхамі́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трансгрэ́сія, ‑і, ж.

Спец. Наступленне мора на сушу.

[Ад лац. transgressio — пераход.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)