Verbum

паро́жысты, -ая, -ае.

Які мае многа парогаў (у 3 знач.).

Парожыстае дно.

|| наз. паро́жыстасць, -і, ж.

фурункулёз, -у, м. (спец.).

Захворванне, пры якім на целе паяўляецца многа фурункулаў.

|| прым. фурункулёзны, -ая, -ае.

шырокавяшча́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які многа абяцае, прыцягвае многімі абяцаннямі.

Шырокавяшчальныя прамовы.

|| наз. шырокавяшча́льнасць, -і, ж.

караці́н, -у, м. (спец.).

Аранжаважоўты пігмент, які спрыяе ўтварэнню ў арганізме вітаміну А.

У моркве многа караціну.

павысвідро́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Высвідраваць у многіх месцах або многа чаго-н.

П. дзіркі.

напа́свіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -се́цца; зак.

Наесціся на пашы; многа папасвіцца (пра жывёлу, птушак).

лі́шне, прысл.

Вельмі многа, празмерна, залішне.

На фронце не будзеш л. спаць.

Не было патрэбы л. гаварыць.

палігло́т, -а, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ведае многа моў.

Францыск Скарына быў паліглотам.