trespass​2 [ˈtrespəs] v. (on)

1. паруша́ць чужо́е пра́ва ўлада́ння;

“No trespassing” «Прахо́д забаро́нены» (надпіс)

2. злоўжыва́ць; ква́піцца;

trespass the bounds of good taste перахо́дзіць ме́жы до́брага гу́сту;

trespass on smb.’s hospitality злоўжыва́ць чыёй-н. гасці́ннасцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брахі́калан

(ад брахі- + гр. kolon = радок)

верш або частка верша, напісаная кароткімі радкамі з аднаскладовага слова або слоў, у якіх колькасць складоў не выходзіць за межы адной стапы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метафі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

1. Процілеглы дыялектыцы філасофскі спосаб мышлення і метад пазнання, які разглядае прадметы і з’явы прыроды ў адрыве адзін ад аднаго.

2. Ідэалістычнае філасофскае вучэнне аб нязменных першаасновах свету, якія выходзяць за межы вопыту (бог, душа і інш.).

3. перан. Абстрактнае, туманнае разважанне; што‑н. малазразумелае, туманнае.

[Ад грэч. meta ta physika — пасля фізікі (такую назву мелі філасофскія творы Арыстоцеля, якія былі змешчаны пасля яго трактата па фізіцы).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспатрыя́цыя

(с.-лац. expatriatio, ад лац. ех = з + patria = радзіма)

добраахвотнае або прымусовае высяленне каго-н. за межы радзімы, звязанае звычайна з пазбаўленнем грамадзянства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

overrun [ˌəʊvəˈrʌn] v. (overran, overrun)

1. ху́тка распаўсю́джвацца; ахо́пліваць; напаўня́ць; пераліва́цца це́раз край;

overrun with mice (кішма́) кішэ́ць мыша́мі

2. перахо́дзіць ме́жы; перавыша́ць вы́значаны тэ́рмін;

You’ve overrun your time by 5 minutes. Вы перавысілі рэгламент на пяць хвілін.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АРГАНІЗАВА́НАЯ ЗЛАЧЫ́ННАСЦЬ,

форма злачыннай дзейнасці аб’яднанняў злачынцаў. Вызначаецца высокай самаарганізацыяй, прафесіяналізмам, іерархічнай сістэмай узаемаадносін, манапалізацыяй розных сфераў злачыннай дзейнасці з мэтай здабычы максімальных даходаў і выкарыстання легальных шляхоў для «адмывання» злачынна здабытых сродкаў, нейтралізацыяй і карумпіраваннем дзярж. органаў, пашырэннем злачынных сувязяў за межы краіны. Гл. таксама Мафія, Рэкет.

т. 1, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

define

[dɪˈfaɪn]

v.

1) растлума́чваць, паясьня́ць (сэнс сло́ва)

2) азнача́ць што

3) вызнача́ць; устанаўля́ць (правы́, ме́жы)

4) акрэ́сьліваць (фо́рму)

5) характарызава́ць, быць характэ́рнай або́ істо́тнай ры́сай чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

во́бласць, -і, мн. -і, абласце́й, ж.

1. Частка якой-н. тэрыторыі, край.

В. экватара.

2. Буйная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў былым СССР, а цяпер у краінах СНД.

Віцебская в.

Прыехаць з вобласці.

3. чаго або якая. Межы, у якіх распаўсюджана якая-н. з’ява, зона, пояс.

В. вечнай мерзлаты.

Азёрная в.

4. чаго або якая. Асобная частка арганізма, участак цела.

В. сэрца.

У грудной вобласці.

Абследаваць в. ранення.

|| прым. абласны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

А. цэнтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́тыркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. вытыркнуў і вытырк, ‑ла; зак., каго-што.

Разм. Выставіць, высунуць за межы чаго‑н.; утварыць выступ. Шэмет не паспеў падумаць, што зрабіць, як паплавок зноў спакойна адным кончыкам вытырк з вады. Лобан. Стафанковічаў твар стаў зямлісты, вызначылася худзізна на скронях, нейк у адзін момант вытырклі скулы, апалі шчокі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перейти́ сов., в разн. знач. перайсці́;

перейти́ пло́щадь перайсці́ пло́шчу;

перейти́ к но́вой те́ме перайсці́ да но́вай тэ́мы;

перейти́ грани́цы перен. перайсці́ ме́жы;

перейти́ в шесто́й класс перайсці́ ў шо́сты клас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)