Мары́на ’карціна з марскім краявідам’ (ТСБМ). Праз рус. мову з франц. marine ’тс’ (Фасмер, 2, 573). Сюды ж марыніст ’мастак, які малюе такія краявіды’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

натуралі́ст м., в разн. знач. натурали́ст;

ста́нцыя ю́ных ~таў — ста́нция ю́ных натурали́стов;

маста́к-н. — худо́жник-натурали́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баталі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, творы якога прысвечаны ваеннай тэматыцы. Экспазіцыя музея абароны Брэсцкай крэпасці папаўняецца яшчэ адным мастацкім творах маладога баталіста. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

iluminator

м.

1. мар. ілюмінатар;

2. маст. мастак-мініяцюрыст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэтушо́р, ‑а, м.

Спецыяліст па рэтушаванню. Або тыя бровы? Пэўна рэтушор Так падвёў алоўкам. Танк. У пакой зайшоў Рыгор Галавасцікаў — наш рэдакцыйны мастак-рэтушор. Сабаленка.

[Фр. retoucheur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візажы́ст

(ад фр. visage = твар, аблічча)

дызайнер або мастак па макіяжы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зака́зчык, ‑а, м.

Той, хто дае заказ ​1 (у 1 знач.). Шаўцу заказчык боты заказаў. Корбан. У атэлье ёсць мастак-кансультант, які заўсёды дапамагае заказчыку. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэцякла́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да памяшканняў, месц трэцяга класа на транспарце. Трэцякласная станцыя. Трэцякласны вагон.

2. Разм. Невысокай якасці, малазначны, пасрэдны. Трэцякласны мастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ілюстра́тар

(лац. illustrator = які паясняе, адлюстроўвае)

мастак, які робіць малюнкі да тэксту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марыні́ст

(фр. manniste, ад лац. marinus = марскі)

мастак, які малюе марскія краявіды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)