амле́т, ‑у, М ‑леце, м.

Яечня з разбоўтаных яец, у якую дабаўлена малако і мука.

[Фр. amelette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́йны, ‑ая, ‑ае.

Які доіцца, дае малако. Дойная каза. Дойны статак.

•••

Дойная карова гл. карова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабылі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кабылы (у 1 знач.), належыць ёй. Кабылінае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малака́не ’хрысціянская рэлігійная сетка стараабрадцаў’ (ТСБМ). Да малако (гл.). Матывацыя: прадстаўнікі секты, якія не ўжываюць мяса, а толькі малако (Фасмер, 2, 645).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абрызло́е (малако) ’малако, якое без пары загусла’, абрызнуць ’загусцець (аб свежым, салодкім малацэ)’ (КЭС), абрызклы ’пра напаўкіслае малако’ (Некр.). Укр. брезкле молоко ’малако, якое толькі пачало кіснуць’ (Лысенка Жыт.), збресклий (аб малацэ, якое пачынае кіснуць), ст.-рус. обрьзгнути ’пракіснуць’, польск. obrzyzgnąć, чэш. zabřesknouti ’тс’. Звычайна ў якасці індаеўрапейскіх паралеляў прыводзяцца ізаляваныя нарв. brisk ’горкі смак’, brisken ’горкі’, якія нібы да і.-е. *bhrēi ’рэзаць’ (Покарны, 172).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Молакі ’малако’ (Нас.) у выразе: сёлета ў кароў молакаў мала — ведзьмы молакі адбіраюць. Да малако (гл.). Няясным застаецца ўжыванне лексемы ў мн. л.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збе́гчыся, збягу́ся, збяжы́шся, збяжы́цца; збяжы́мся, збежыце́ся, збягу́цца; збе́гся, -глася; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Бягом сабрацца ў адным месцы (пра многіх).

З. на пажар.

Збеглася ўся вёска.

2. Паспець бегчы разам з кім-н. (разм.).

Дзе ж мне з вамі, маладымі, з.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і ссесціся (у 2 знач.; разм.).

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стваро́жыцца, утварыць згусткі (пра малако).

Малако збеглася.

|| незак. збяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кипя́щий

1. прич. які́ (што) кіпі́ць;

2. прил. кіпя́чы;

кипя́щее молоко́ кіпя́чае малако́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ква́шеный прил. ква́шаны, кі́слы;

ква́шеная капу́ста кі́слая (ква́шаная) капу́ста;

ква́шеное молоко́ кі́слае малако́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

молоко́ малако́, -ка́ ср., мн. нет;

парно́е молоко́ сырадо́й;

сверну́вшееся молоко́ абры́зглае малако́, (при кипячении) адкіпе́лае малако́;

◊

кровь с молоко́м кроў з малако́м;

молоко́ на губа́х не обсо́хло малако́ на губа́х не абсо́хла;

обжёгшись на молоке́, ду́ешь и на́ воду посл. апёкшыся малако́м, і ваду́ сту́дзіш;

как с козла́ молока́ як ад казла́ малака́;

всоса́ть с молоко́м усмакта́ць з малако́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)