завя́ць, ‑вяну, ‑вянеш, ‑вяне;
Тое, што і завянуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завя́ць, ‑вяну, ‑вянеш, ‑вяне;
Тое, што і завянуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аве́яць, авею, авееш, авее;
1. Тое, што і абвеяць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёперашко́ды, ‑шкод;
Электрамагнітныя ваганні, якія скажаюць карысныя сігналы і перашкаджаюць нармальнай рабоце радыёпрыёмных прыстасаванняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сле́сар, ‑а,
Рабочы, спецыяліст па ручной апрацоўцы, зборцы і рамонту металічных вырабаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́тутны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да статута.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ту́ндра, ‑ы.
Паўднёвая зона арктычнага пояса зямнога шара, якая характарызуецца суровым кліматам, бязлессем, вечнай мерзлатой, беднай расліннасцю.
[Ад фін. tunturi — бязлесая плоская вяршыня.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экзальтава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў стане павышанай узрушанасці, узбуджанасці, схільны да экзальтацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эксцэ́нтрыка, ‑і,
1. Тое, што і эксцэнтрычнасць 1 (у 2 знач.).
2. Жанр тэатральнага, цыркавога спектакля, пабудаваны на выкарыстанні эксцэнтрычных прыёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дабудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе;
Закончыць будаўніцтва, давесці пабудову чаго‑н. да канца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́йлідства, ‑а,
Тое, што і архітэктура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)