цвы́ркаць, -аю, -аеш, -ае;
1. Утвараць рэзкія адрывістыя гукі (пра некаторых птушак і насякомых).
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цвы́ркаць, -аю, -аеш, -ае;
1. Утвараць рэзкія адрывістыя гукі (пра некаторых птушак і насякомых).
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Ляту́чы ’цякучы (аб вадзе)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нахо́хліцца, ‑
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праса́ліцца, ‑
Запэцкацца, насыціцца салам, тлушчам.
прасалі́цца, ‑со́ліцца;
Набрацца соллю, стаць прасоленым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцебану́ць
1. (біць) péitschen
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ciec
1. цячы; струменіць;
2. цячы; працякаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
То́чыцца ’струменіцца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
strumień
strumie|ń1. струмень; паток;
2. ручай; ручаіна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
жы́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́скаліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑
1. Паказаць зубы, вышчарыцца.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)