рыса, лінія

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

перагі́б, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Лінія згібання чаго-н.

На перагібе ліста.

2. перан. Парушэнне правільнай лініі ў якой-н. дзейнасці, шкодная крайнасць.

Барацьба з перагібамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́нтурный ко́нтурны;

ко́нтурная ка́рта геогр. ко́нтурная ка́рта;

ко́нтурная ли́ния ко́нтурная лі́нія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Lúftlini¦e

f -, -n

1) прама́я лі́нія (паміж двума геаграфічнымі пунктамі)

2) паве́траная [авіяцы́йная] лі́нія [тра́са], лі́нія паве́траных зно́сін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вертыка́ль, ‑і, ж.

Прамая, напрамак якой супадае з напрамкам адвесу; вертыкальная лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

perpendicular​1 [ˌpɜ:pənˈdɪkjələ] n.

1. math. перпендыкуля́р; перпендыкуля́рная лі́нія

2. вертыка́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

coast line

берагава́я лі́нія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bisector

[,baɪˈsektər]

n.

лі́нія падзе́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дыягана́ль², -і, мн. -і, -ей, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, што злучае два несумежныя вуглы многавугольніка або дзве вяршыні шматгранніка, якія не ляжаць у адной плоскаці.

|| прым. дыягана́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изви́листый зві́лісты, заві́лісты; пакруча́сты; (волнистый) хва́лісты;

изви́листая полоса́ (ли́ния) хва́лістая пало́са (лі́нія).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)