ізабара, ‑ы, ж.

1. Лінія на карце, якая злучае месцы з аднолькавым атмасферным ціскам у пэўны час. Студзеньскія ізабары.

2. Лінія, якая графічна паказвае залежнасць паміж фізічнымі велічынямі пры пастаянным ціску.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і baros — цяжар, ціск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)