◎ Крэ́мзка ’рыска’ (КЭС, лаг.). Да крэмзаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Курады́м ’куродым’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. куродым.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пасялда́ ’пасялуха’ (лаг., Сл. ПЗБ). Утворана ад выразу па сялу (параўн., пасялуха) пры дапамозе суфікса ‑да (аб ім. гл. Сцяцко, Афікс. наз., 34–35). Да сяло (гл.). Аналагічна ўтвораны: пасялёнь ’гультай, які любіць хадзіць з хаты ў хату’ (докш., Янк. Мат.; круп., бяроз., Сл. ПЗБ), пасялун ’тс’ (КЭС, лаг.; маст., Сл. ПЗБ), пасялуха ’пахатуха, пляткарка’ (КЭС, лаг.; Некр.), віл., шчуч. пасялушніца, чэрв. пасёльніца (Сл. ПЗБ), пасялёнда ’асоба, якая любіць вечарам схадзіць да суседа пагаварыць’ (КЭС, лаг.), а таксама пасяльны ’пасялень’ (Клопава, Филол/сб., 1966, 146).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Квяці́сты 1 ’з вялікай колькасцю кветак, пакрыты кветкамі’ (ТСБМ), ’калі кветка расліны складаецца з кветкавых лісткоў’ (КЭС, лаг.). Гл. квет.
Квяці́сты 2 ’з узорам у кветкі; яркі, каляровы’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. квяцісты 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́нік (БРС, КЭС, лаг.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад вынікаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ке́мны ’кемлівы’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Гарэц.). Гл. кеміць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кілзава́ць ’коса калыхацца’ (КЭС, лаг.). Параўн. кілза (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ляе́стры ’спісак’ (КЭС, лаг.). Сапсаванае народнае рэе́стры (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адру́б Зямля гаспадара ў адным участку (Віц., Мін., Слаўг.). Тое ж адру́бак (Мін.).
□ пас. Адрубы Люб., в. Адрубак Лаг., Докш.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Абілама́ціцца ’збіцца з панталыку’ (КЭС, лаг.) да баламут (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)