sulfuric, sulphuric

[sʌlˈfjʊrɪk]

adj.

се́рны

sulfuric acid — се́рная кіслата́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вінны 1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да віна. Вінны пах. // Прызначаны для віна. Вінны склеп. Вінны посуд.

•••

Вінная кіслата гл. кіслата.

Вінная ягада гл. ягада.

Вінны камень гл. камень.

Вінны спірт гл. спірт.

вінны 2, ‑ая, ‑ае; вінен, вінна.

Разм. Тое, што і вінаваты (у 1, 2 і 4 знач.).

•••

Богу душою не вінны — тое, што і богу душою не вінаваты (гл. вінаваты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зайза́яр ’саляная кіслата’ (зах., Нар. словатв.). Кавальскі тэрмін з ням. Salzsäure ’тс’ ці salzsauer ’салянакіслы’. Праз польск. (а магчыма і яўр.) пасрэдніцтва. Параўн. польск. zajzajar.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аспіры́н ’ацэтылсаліцылавая кіслата’. З нямецкай праз рускую ці польскую (на захадзе Беларусі ў форме аспірына). У нямецкай з канца XIX ст. Гл. Шанскі, 1, А, 161.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ascorbic

[əˈskɔrbɪk]

adj.

аскарбі́навы

ascorbic acid — аскарбі́навая кіслата́, вітамі́н С

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mrówczany

мурашыны;

kwas mrówczany — мурашыная кіслата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

karbolowy

карболавы;

kwas karbolowy — карболавая кіслата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́цатны у́ксусный;

○ ~ная кіслата́ — хим. у́ксусная кислота́;

~ная эсе́нцыя — у́ксусная эссе́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сіні́льны I: ~ная кіслата́ хим. сини́льная кислота́

сіні́льны II (красильный) сини́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

хло́рны хим. хло́рный;

~ная кіслата́ — хло́рная кислота́;

~ная ва́пна — хло́рная и́звесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)