актры́са

(фр. actrice, ад лац. actor = выканаўца)

артыстка, якая выконвае ролі ў тэатры і кіно.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акцёр

(фр. acteur, ад лац. actor = выканаўца)

артыст, які выконвае ролі ў тэатры і кіно.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

gag, ~u

м. трук (у кіно, тэатры);

gag filmowy — кінатрук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нямы́, ‑ая, ‑ое.

1. Пазбаўлены здольнасці гаварыць. Нямое дзіця. □ Спачатку я нават не ведаў, што там жаўцее, а потым успомніў, што гэта новы зруб нямога Паўла. Кулакоўскі. / у знач. наз. нямы́, ‑ога, м.; няма́я, ‑ой, ж. перан. Маўклівы, ціхі. Навокал — нямыя сосны, далей — гушчар. Карпюк. Скуты холадам даліны, Луг ляжыць нямы. Колас.

2. перан. Скрыты, затоены. Таня з нямым папрокам утаропілася ў Веру. Машара. У дзвярах стаіць маці. У яе посны выраз твару, у блеклых вачах нямое запытанне. Лынькоў.

•••

Нямая карта гл. карта.

Нямое кіно гл. кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

білецёр

(фр. billeteur)

службовая асоба, якая кантралюе наяўнасць білетаў у кіно, тэатрах, на транспарце і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

stellar [ˈstelə] adj.

1. fml зо́ркавы;

stellar light святло́ зо́рак

2. infml выбі́тны, знакамі́ты;

a stellar role ро́ля для зо́ркі (у тэатры, кіно)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

актры́са ж тэатр, кіно Scháuspielerin f -, -nen;

2. перан Komödiántin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

запаво́лены verlángsamt, verzögert, Lángzeit-;

у рэжы́ме запаво́ленай ху́ткасці (кіно і перан) im [in] Zéitlupentempo, in Zéitlupe;

ра́біць запаво́леную кіназды́мку кіно im Zéitraffer fílmen;

бо́мба запаво́ленага дзе́яння вайск Zéitbombe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

арт-хаўс

(англ. art house)

малабюджэтнае моднае элітарнае кіно.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кі́ншчык, ‑а, м.

Разм.

1. Кінамеханік. — На сходы ў хату-чытальню збіраемся, і кіншчык там часам карціны круціць. Грахоўскі.

2. Тое, што і кіношнік. — Тут нейкія кіншчыкі прыязджалі, два, дні таўкліся. Казалі, што на кіно здымалі наш, калгас. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)