садаво́дства, ‑а, н.

1. Развядзенне садоў. Займацца садаводствам.

2. Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца развядзеннем садоў; навука аб развядзенні садоў. Курс садаводства.

3. Асобная гаспадарка, занятая развядзеннем садовых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецку́рс, ‑а, м.

Курс лекцый у ВНУ, прызначаны для больш глыбокага вывучэння якой‑н. прыватнай тэмы па праграме, прапанаванай лектарам. Падобны спецкурс я пачынаў чытаць ва універсітэце ўпершыню. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адо́граф

(ад гр. hodos = шлях + -граф)

прыбор, які аўтаматычна прачэрчвае на навігацыйнай карце курс карабля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каці́раваць

(ням. kotieren, ад фр. coter)

вызначаць біржавую цану (курс) каштоўных папер, тавараў, замежнай валюты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

emisyjny

эмісійны;

bank (kurs) emisyjny — эмісійны банк (курс)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Віяду́к (БРС). Запазычанне з франц. viaduc праз рус. або польск. мову (Шанскі, 1, В, 91; Крукоўскі, Уплыў, 85; Курс суч., 167).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

металу́ргія, ‑і, ж.

1. Галіна цяжкай прамысловасці, якая займаецца здабычай і вытворчасцю металаў. Чорная металургія. Каляровая металургія.

2. Навука аб спосабах прамысловай вытворчасці металаў і надання ім неабходных уласцівасцей. Курс металургіі.

[Ад грэч. melallurgeō — апрацоўваю металы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

1. каго-што. Узяць верх у барацьбе, бойцы; перамагчы.

Бароўся з тым, каго мог з.

2. што і з інф. Справіцца з тым, што патрабуе вялікіх фізічных намаганняў, многа працы.

Здужаў падняць на плечы мех.

3. перан., што. Засвоіць, зразумець (разм.).

З. курс фізікі.

|| незак. зду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астранавіга́цыя

(ад астра + навігацыя)

навука аб ваджэнні лятальных апаратаў і марскіх суднаў, вызначаючы курс па нябесных свяцілах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

graduate course, graduate study

курс, які́ падрыхто́ўвае да атрыма́ньня ўнівэрсытэ́цкае ступе́ні пасьля́ бакаляўрэа́ту, магістранту́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)