культурало́гія, -і, ж.

Навука, якая вывучае ўнутраныя заканамернасці развіцця культуры, тэндэнцыі ўзаемадзеяння культуры і грамадства.

|| прым. культуралагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бескульту́рнасць, -і, ж.

Адсутнасць усякай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́жнивный с.-х. пажні́ўны, паржы́шчавы;

по́жнивные культу́ры пажні́ўныя (паржы́шчавыя) культу́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агаро́д

‘агародныя культуры’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агаро́д агаро́ды
Р. агаро́ду агаро́даў
Д. агаро́ду агаро́дам
В. агаро́д агаро́ды
Т. агаро́дам агаро́дамі
М. агаро́дзе агаро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гаро́д

‘агародныя культуры’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гаро́д гаро́ды
Р. гаро́ду гаро́даў
Д. гаро́ду гаро́дам
В. гаро́д гаро́ды
Т. гаро́дам гаро́дамі
М. гаро́дзе гаро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выто́к, -ку м. исто́к;

в. ракі́ — исто́к реки́;

~кі культу́ры — исто́ки культу́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ванда́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Разбуральнік культуры, варвар [па назве старажытнагерманскага племені].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стру́кавы і струко́вы, -ая, -ае.

Са струкамі, у струках.

Струкавыя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

культу́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. толькі адз. Сукупнасць дасягненняў чалавецтва ў вытворчым, грамадскім і духоўным жыцці.

Гісторыя культуры.

Матэрыяльная к.

Духоўная к.

2. толькі адз. Адукаванасць, культурнасць, выхаванасць.

Грамадства высокай культуры.

3. толькі адз. Ступень, узровень развіцця якой-н. сферы чалавечай дзейнасці.

К. земляробства.

К. вытворчасці.

К. мовы.

4. Сфера чалавечай дзейнасці, звязаная з мастацтвам, асветнай дзейнасцю і пад.

Работнікі культуры.

Дом культуры.

5. толькі адз. Развядзенне, вырошчванне якой-н. расліны; культываванне.

К. лёну.

К. бульбы.

6. звычайна мн. Віды раслін, якія разводзяцца, вырошчваюцца.

Тэхнічныя культуры.

Зерневыя культуры.

7. Мікраарганізмы, вырашчаныя ў лабараторных умовах у пажыўным асяроддзі (спец.).

К. стрэптакокаў.

|| прым. культу́рны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Культурныя традыцыі народа.

К. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лубяно́й

1. (сделанный из луба) лубяны́;

2. с.-х. лубяны́;

лубяны́е культу́ры лубяны́я культу́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)