культу́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.
1. толькі адз. Сукупнасць дасягненняў чалавецтва ў вытворчым, грамадскім і духоўным жыцці. Гісторыя культуры. Матэрыяльная к. Духоўная к.
2. толькі адз. Адукаванасць, культурнасць, выхаванасць. Грамадства высокай культуры.
3. толькі адз. Ступень, узровень развіцця якой-н. сферы чалавечай дзейнасці. К. земляробства. К. вытворчасці. К. мовы.
4. Сфера чалавечай дзейнасці, звязаная з мастацтвам, асветнай дзейнасцю і пад. Работнікі культуры. Дом культуры.
5. толькі адз. Развядзенне, вырошчванне якой-н. расліны; культываванне. К. лёну. К. бульбы.
6. звычайна мн. Віды раслін, якія разводзяцца, вырошчваюцца. Тэхнічныя культуры. Зерневыя культуры.
7. Мікраарганізмы, вырашчаныя ў лабараторных умовах у пажыўным асяроддзі (спец.). К. стрэптакокаў.
|| прым. культу́рны, -ая, -ае (да 1—3 знач.). Культурныя традыцыі народа. К. чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)