надзе́льны наде́льный;

~ная зямля́ — наде́льная земля́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіе́нскі: ~кая зямля́ жив. сие́нская земля́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нано́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Зямля, пясок і пад., нанесеныя вадой, ветрам.

Пясчаныя наносы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удзірване́лы, -ая, -ае.

Які ўрос густой травой, пакрыўся дзёрнам.

Удзірванелая зямля.

|| наз. удзірване́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гру́зкі, -ая, -ае.

Такі, у якім можна ўвязнуць; гразкі, багністы.

Грузкая зямля.

|| наз. гру́зкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wetland [ˈwetlənd] n. мо́цна забало́чаная зямля́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наде́льный ист. надзе́льны;

наде́льная земля́ надзе́льная зямля́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неудо́бь разг. непрыда́тная зямля́, няўдо́біца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́хлы, -ая, -ае.

1. Які высах, стаў вельмі сухім.

Усохлая зямля.

2. Які засох, зачах.

Усохлае дрэўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́рны па́хотный, распашно́й;

~ная зямля́ — па́хотная земля́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)