перыястра́кум

(ад перы- + гр. ostrakon = чарапок)

знешні слой ракавіны малюскаў, які складаецца з арганічнага рэчыва канхіяліну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экза-

(гр. ekso = па-за, звонку)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «знешні», «вонкавы».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзака́рпій

(ад экза- + гр. karpos = плод)

знешні слой каляплодніка раслін (напр. скурка ягады вінаграду); параўн. эндакарпій.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экстэрна́т

(ад лац. externus = знешні, вонкавы, старонні)

здача экзаменаў у навучальнай установе без навучання ў ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бядро́, ‑а; мн. бёдры, ‑аў; н.

Частка нагі ў чалавека або ў жывёліны ад таза да калена. Рана крывавілася на бядры на вяршок вышэй калена. Мележ. // Знешні бок верхняй часткі нагі, таза. [Прузына] паклала рукі на бёдры, адкінула галаву: — А ну, скажы [Красан], што трэба зрабіць, каб затрымаць цвіценне льну? Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dbały

дбалы; клапатлівы; радзівы;

dbały o swoją powierzchowność — які клапоціцца (дбае) пра свой знешні выгляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́браз м.

1. (знешні выгляд) Gestált f -, -en;

2. маст., літ. Gestált f, Figúr f -, -en; Bild n -(e)s, -er, Charákterbild [kɑ-] n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

во́нкавы

1. (знешні) äußerer, Áußen ;

во́нкавы вы́гляд die Áußenseite; das Äußere (sub) (чалавека);

2. перан. (паказны) äußerlich, óberflächlich;

во́нкавы па́фас das äußerliche Páthos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэрматаге́н

(ад дэрмата- + -ген)

знешні шчыльны пласт клетак утваральнай тканкі ў растучых кончыках каранёў і сцёблаў раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экстэ́рн

(лац. extemus = знешні, вонкавы, старонні)

асоба, якая здае экзамены ў навучальнай установе без навучання ў ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)