скуф’я́, -і́, -е́й, ж.
Востраканечная мяккая шапка з чорнага або фіялетавага аксаміту ў праваслаўнага духавенства.
|| памянш. скуфе́йка, -і, ДМ -фе́йцы, мн. -і, -фе́ек, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
фарма́льнасць, -і, ж.
1. гл. фармальны.
2. мн. -і, -ей. Дзеянні, неабходныя з пункту погляду пэўнага парадку пры выкананні, афармленні чаго-н.
Вытрымаць усе фармальнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Мале́й 1 ’менш’ (шчуч., Сцяшк. Сл.) — выраўненая форма вышэйшай ступені прыслоўяў на ‑ей у суплетыўных утварэннях (Бел. грам.₂, 1, 197; Карскі 2-3, 49). Да малы́ (гл.).
Мале́й 2 ’спакойны, флегматычны чалавек’ (глус., Янк. Мат.), мале́ева сту́па ’таўстуха’, мале́ева торба ’непаваротлівы, павольны чалавек’ (Нас.). Відавочна, утворана ад прыметніка ⁺памалы ’павольны’, ад якога засталося ў бел. мове прыслоўе памалу ’марудна, павольна’ (параўн. укр. пома́лий, чэш., славац. pomalý ’павольны’); аб суфіксе ‑ей гл. Сцяцко, Афікс. наз., 98; Слаўскі, SP, 1, 87.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ве́дамасць, ‑і, ж.
1. Спіс, зводка якіх‑н. фактычных даных. Справаздачная ведамасць. Разліковая ведамасць.
2. толькі мн. (ве́дамасці, ‑ей). Ужываецца ў складзе назваў некаторых перыядычных выданняў. Ведамасці Вярхоўнага Савета СССР.
•••
Закрыць ведамасць гл. закрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ду́расць, -і, ж.
1. Разумовая тупасць, абмежаванасць.
Па ўласнай дурасці трапіў у бяду.
2. мн. -і, -ей. Неабдуманы ўчынак, дзівацкі выбрык.
За ёй вадзіліся розныя дурасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ве́дамасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Спіс, зводка якіх-н. фактычных даных.
Разліковая в.
2. мн. Назва некаторых перыядычных выданняў.
Ведамасці Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
по́ласць, -і, мн. -і, -ей, ж.
У жывёльным арганізме: прастора, парожняя або запоўненая чым-н., абмежаваная ўнутранымі паверхнямі сценак цела.
Брушная п.
|| прым. по́ласцевы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пры́месь, -і, мн. -і, -ей, ж.
Дадатковы элемент у складзе чаго-н.; дамешак.
Ачысціць насенне ад прымесей.
|| прым. пры́месны, -ая, -ае (спец.).
Прымесныя элементы ў фарбах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
неро́вня разг., уст. нераўня́, -ні́ м. и ж., мн. нет;
он ей неро́вня ён ёй нераўня́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ка́чка ж. у́тка;
◊ каб цябе́ (яго́, яе́) ка́чкі стапта́лі — погов. чтоб тебе́ (ему́, ей) пу́сто бы́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)