undersized [ˌʌndəˈsaɪzd] adj.

1. паме́ншаны, непаўнаме́рны (пра памер)

2. ка́рлікавы, нізкаро́слы;

undersized portions of food по́рцыі е́жы ніжэ́й за но́рму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГАСТРАНО́МІЯ

(ад гастра... + грэч. nomos закон),

1) агульная назва харч. прадуктаў высакаякаснага прыгатавання, пераважна закусачных.

2) Разуменне далікатнасці кулінарнага майстэрства, вытанчанасць, далікатны густ у ежы.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. гл. пліта.

2. Невялікі плоскі чатырохвугольны прадмет.

П. шакаладу.

3. зб. Абліцовачны матэрыял такой формы.

Кафельная п.

4. Электрычны пераносны награвальны прыбор для прыгатавання ежы.

Спіраль для пліткі.

|| прым. плі́тачны, -ая, -ае (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лы́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Прадмет сталовага прыбора для зачэрпвання ежы.

Чайная л.

Сталовая л.

2. Колькасць рэчыва, якое можа ўмясціцца ў лыжцы.

|| памянш. лы́жачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. лы́жачны, -ая, -ае і лы́жкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́мус

(лац. primus = першы, лепшы)

газавая гарэлка (з помпай) для гатавання ежы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

няўстры́манасць ж. Únmäßigkeit f - (няўмеранасць); Exzéss m -es, -e (неўтаймаванасць);

няўстры́манасць у е́жы Únmässigkeit im Éssen; Völleréi f - (абжорства)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

КУЛІНА́РЫЯ

(ад лац. culina кухня),

1) мастацтва прыгатавання ежы з сырых раслінных або жывёльных прадуктаў. Наогул — зборная назва страў, прадуктаў харчавання.

2) Крама гатовых страў і паўфабрыкатаў.

т. 9, с. 7

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

meatless

[ˈmi:tləs]

adj.

1) бязь мя́са, по́сны; бязь е́жы

2) meatless Tuesday — по́сны аўто́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gastronome

[ˈgæstrənoʊm]

n.

гастрано́м -а m., зна́ўца і ама́тар сма́чнае е́жы, гурма́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

слі́на, -ы, ж.

Цягучая вадкасць, якая выдзяляецца ў поласці рота чалавека і жывёлы і садзейнічае змочванню і пераварванню ежы.

◊

Глытаць сліну — з зайздрасцю, з прагнасцю глядзець на што-н. смачнае, прывабнае, але недаступнае.

Пырскаць слінай — гаварыць узрушана, з гневам, абурэннем і пад.

|| прым. слі́нны, -ая, -ае.

Слінныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)